tag:blogger.com,1999:blog-58761686138715884552024-03-16T11:36:42.890-07:00ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.comBlogger26125tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-78415318147087497122016-02-28T10:44:00.000-08:002016-02-28T10:42:01.522-08:008 Μαρτίου, Public Συντάγματος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://www.facebook.com/events/1091793980872022/">Σας περιμένουμε</a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiji0Op0ltqdG9Ot8hb8LgsqHloshaKKgB3C5asRdbX8WUzjVE2q58GeL2IkJl3J-ehqYBp4KlvJIToWxrmMa5V_RnGTJo-3yoJ7WBd3CSqOvRa-5GDpMi7C1KH4DenYLwEP1MHtD9yJyLJ/s1600/10486_afisa_35x50.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiji0Op0ltqdG9Ot8hb8LgsqHloshaKKgB3C5asRdbX8WUzjVE2q58GeL2IkJl3J-ehqYBp4KlvJIToWxrmMa5V_RnGTJo-3yoJ7WBd3CSqOvRa-5GDpMi7C1KH4DenYLwEP1MHtD9yJyLJ/s640/10486_afisa_35x50.jpg" width="435" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br /></div>
ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-15781942883273174512016-02-28T10:35:00.000-08:002016-02-28T10:37:40.840-08:00Η κριτική του Κωνσταντίνου Μπούρα στο Diavasame.gr<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="line-height: 22px;"></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="color: #660000;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></span></span>
<div style="-webkit-box-sizing: border-box; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="color: #660000;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"><br /></span></span></span></span></div>
<div style="-webkit-box-sizing: border-box; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="color: #660000;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 12px;"></span></span></span></span></div>
<h1 style="-webkit-box-sizing: border-box; clear: both; letter-spacing: -3px; line-height: 50px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: left;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="color: #660000;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', sans-serif;">Σε ακανόνιστο ρεύμα: Η Έφη Βενιανάκη ξεδιπλώνει τη γυναικεία ψυχολογία σαν βεντάλια</span></span></span></span></span></h1>
<br />
<div style="-webkit-box-sizing: border-box; font-size: 16px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
Ποιητική πρόζα, κινηματογραφικών προδιαγραφών, με έντονη δραματικότητα. Οι παράλληλοι, αλληλοσυμπληρωνόμενοι, διαπλεκόμενοι [αλλά ουχί εντελλόμενοι] κι αιμάσσοντες μονόλογοι δύο γυναικών που κραυγάζουν και παλινωδούν σαν τα «τρελά νερά» του πορθμού του Ευρίπου, που γνώριζε καλά ο Σκαρίμπας κι όλοι οι Χαλκιδείς, από αρχαιοτάτων χρόνων.</div>
<div style="-webkit-box-sizing: border-box; font-size: 16px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
«Σε ακανόνιστο ρεύμα», τον Ηράκλειτο μιμούμενη, η καλή συγγραφέας Έφη Βενιανάκη ξεδιπλώνει τη γυναικεία ψυχολογία σαν βεντάλια της Αναΐς Νιν, της Κολέτ ή της «Μαντάμα Μπάτερ-φλάι», με μια ενάργεια και μια γνώση του Θηλυκού Αιώνιου Μεγαλείου που μας καθηλώνει και μας εξαγνίζει απρόσμενα. Μέσα από την ανάγνωση του μελιχρού αυτού πονήματός της αναβίωσα τη στιγμή της γέννησης, το σπάσιμο των υδάτινων φραγμάτων, τη φωτεινή στενωπό, τον εκτυφλωτικό ήλιο του μαιευτηρίου και μετά εκείνο το ανεπανάληπτο, το γνώριμο [και κάθε φορά κεραυνικό] κάψιμο του οξυγόνου στους πλημμυρισμένους πνεύμονες.</div>
<div style="-webkit-box-sizing: border-box; font-size: 16px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
Ναι, το υδάτινο στοιχείο, το συναίσθημα, ο οσειδώνας της βυθισμένης Ατλαντίδας, ξεχειλίζει από τη γραφή της. Η Έφη Βενιανάκη είναι μια πληγή <em style="-webkit-box-sizing: border-box;">χαίνουσα</em> στα σπλάχνα της Γαίας, που ξερνάει λάβα και πολύτιμα πετράδια, όπως άλλοι φιλολογούν ή τεκμαίρονται. Η δική μας λογοτέχνης, η δική μου φίλη, που τη λατρεύω και την αγαπώ, η αισθαντική, σιωπηλή, η ευαίσθητη μούσα του Γιάννη Σολδάτου, σιγοβράζει από πεμπτουσία,<em style="-webkit-box-sizing: border-box;">αναθιβάνει </em>συλλογικές μνήμες και προσωπικές ευωδιές, αναχαράζει «προσλαμβάνουσες εικόνες», με την εμβρίθεια του ηθοποιού που ακολουθεί πιστά τη μέθοδο του Στανισλάβσκι (χωρίς αυτόν δεν θα γνωρίζαμε σήμερα τον Τσέχωφ, παρά μόνον ως ηθογράφο-επιφυλλιδογράφο)…</div>
<div style="-webkit-box-sizing: border-box; font-size: 16px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
Δύο αυτόχειρες, μία αποφασισμένη και μία εν δυνάμει, συναντιούνται με αφορμή μια …πτώση, ανταλλάσσουν ενέργειες, τηλεπαθητικές σκέψεις, παραισθητικές εμπειρίες, κονταροχτυπιούνται ανάμεσα στα αντίρροπα ρεύματα του Έρωτα και του Θανάτου, προβαίνουν σε μια ιδιότυπη ψυχο-συναλλαγή μέσω της αυτιστικής σχεδόν <em style="-webkit-box-sizing: border-box;">μετακένωσης εμπειριών</em>… Αυτοί οι τραγικοί μονόλογοι των ανθρώπων που δεν έχουν τίποτα πια να χάσουν, απομένει μόνο το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο να ξανακερδίσουν: τη Ζωή, τη ζωούλα τους… με συγκλονίζουν πάντα, γιατί κινούνται ανάμεσα στο «νηλεές ήμαρ» και το «νόστιμον ήμαρ», όπως αναφέρει η <em style="-webkit-box-sizing: border-box;">αυτόχειρη περσόνα</em> της Έφης Βενιανάκη, λίγο πριν <em style="-webkit-box-sizing: border-box;">μεταστεί</em> σε ανώτερα ενεργειακά πεδία.</div>
<div style="-webkit-box-sizing: border-box; font-size: 16px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
Η αρχαιογνωσία κι η εμβάθυνση τής Έφης Βενιανάκη στη νεοελληνική λογοτεχνία, η τριβή της με τον σημαίνοντα κινηματογράφο στις πιο καλές στιγμές του, φαίνονται από την ιδιαίτερα περίτεχνη (κι επικοινωνιακή ταυτόχρονα) ιδιόλεκτο που κατακτά με το χρόνο στο λογοτεχνικό εργαστήρι της ψυχής της.</div>
<div style="-webkit-box-sizing: border-box; font-size: 16px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
Στιγμές από τις μεγάλες εξερευνήσεις της παγκόσμιας λογοτεχνίας, πνευματικότητα που δεν ορρωδεί προ ουδενός: μηδέ του ολισθήματος να κυλιστεί στη λάσπη της πιο μαύρης, της πιο ανηλεούς, της πιο άσπλαχνης «υλο-ενέργειας». Ας μην ξεχνάμε όμως ότι από τα μαύρα σκοτάδια τής <em style="-webkit-box-sizing: border-box;">Νυκτός</em> γεννιέται το <em style="-webkit-box-sizing: border-box;">ορφικόν Ωόν</em> [από το οποίον δια της ακτινοειδούς εκτινάξεώς του θα εκραγούν σύμπαντα και γαλαξίες αρίφνητα].</div>
<div style="-webkit-box-sizing: border-box; font-size: 16px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
Η προοπτική τής Έφης Βενιανάκη είναι συμπαντική. Μακριά από την ηθογραφία και το couleur-locale, γίνεται παγκόσμια ελληνοκεντρική με μοναδικό της μέτρο τον άνθρωπο και μοναδική απαίτηση την ευτυχία του. Αυτή η διεκδίκηση των ουμανιστικών αξιών συνέχει τη χαλαρή δομή τής ποιητικής της πρόζας και της προσδίδει δραματικότητα, λες και γράφτηκε το κείμενο αυτό απευθείας για το θέατρο και περιμένει τον εμπνευσμένο σκηνοθέτη και τους ηθοποιούς για να το ερμηνεύσουν κατά λέξιν ή αυτολεξεί.</div>
<div style="-webkit-box-sizing: border-box; font-size: 16px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
Η θεατρική θητεία της συγγραφέως συμβάλλει <em style="-webkit-box-sizing: border-box;">τα μάλα</em> στο <em style="-webkit-box-sizing: border-box;">αγλαόν</em> αυτό αποτέλεσμα, που – σας παρακαλώ – να το απολαύσετε αποσπασματικώς και κατά λογάδην. Κρατήστε το για ατελείωτα φεγγάρια δίπλα στο μαξιλάρι σας. Θα συμβάλλει να επανεκτιμήσετε περισσότερο τη Ζωή και να αντιμετωπίσετε το Θάνατο ως έργον Τέχνης. «Αλλά μην βιάζεις το ταξίδι διόλου»… Φίλη Έφη χρειαζόμαστε το λόγο και τα φώτα σου προκειμένου να πορευτούμε σε σκοτεινούς καιρούς, ανήλιαγους.</div>
<div style="-webkit-box-sizing: border-box; font-size: 16px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<em style="-webkit-box-sizing: border-box;">Μετά λόγου γνώσεως και περισσή στοργή</em></div>
<div style="-webkit-box-sizing: border-box; font-size: 16px; line-height: 22px; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
Kωνσταντίνος Μπούρας - Συγγραφέας, Κριτικός </div>
</div>
ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-78224975711992960652016-02-28T07:31:00.000-08:002016-02-28T07:31:46.920-08:00ΣΕ ΑΚΑΝΟΝΙΣΤΟ ΡΕΥΜΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: TimesNewRomanPSMT; font-size: 14.0pt;">«Η
μελέτη του θανάτου με απασχολούσε πάντα ως κίνητρο ζωής».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoBodyText" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: TimesNewRomanPSMT;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 19px;">Μ' αυτήν τη φράση, η ηρωίδα του νέου μυθιστορήματός μου <i>Σε ακανόνιστο ρεύμα</i>, αρχίζει την εξιστόρησή της, και ήταν αυτή που μου έδωσε το ερέθισμα να καταπιαστώ με το ευαίσθητο θέμα της αυτοκτονίας</span>.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: TimesNewRomanPSMT; font-size: 14.0pt;">Γιατί<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>βάζει τέλος στη ζωή του κάποιος; Τι είναι
αυτό που τον ωθεί στην απελπισμένη πράξη; Ένα εκατομμύριο περίπου άνθρωποι αυτοκτονούν
κάθε χρόνο, καθιστώντας την αυτοκτονία τη δέκατη κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: TimesNewRomanPSMT; font-size: 14.0pt;">Λένε
ότι μια απόπειρα αυτοκτονίας είναι κραυγή προς αναζήτηση προσοχής, φροντίδας, εκβιασμού
βοήθειας, ψυχολογικών προβλημάτων, παρόρμηση, υπερβάλλουσα ευαισθησία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: TimesNewRomanPSMT; font-size: 14.0pt;">Η
οικογένεια είναι η θεμέλια βάση της εξέλιξής μας και από εκεί διαμορφώνεται ο πνευματικός
και ψυχικός μας κόσμος. Όταν όμως διασαλεύεται η ισορροπία, τα παιδιά «τραυματίζονται»
από τη νέα οικογενειακή συνθήκη. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: TimesNewRomanPSMT; font-size: 14.0pt;">Άραγε
η οικογένεια είναι, ως κομμάτι του πολιτισμού, κατά τον Freud, «πηγή δυστυχίας»
ή η μοναδική εστία ευτυχίας για τον άνθρωπο;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: TimesNewRomanPSMT; font-size: 14.0pt;">Μ’
αυτές τις σκέψεις, για το πόσο μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη της προσωπικότητας
ενός ατόμου, το δυσλειτουργικό οικογενειακό περιβάλλον, και πώς αυτό μπορεί να καταστεί
μοιραίο στη ζωή ενός ανθρώπου, ξεκίνησα τη συγκρότηση των χαρακτήρων των ηρωίδων
μου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: TimesNewRomanPSMT; font-size: 14.0pt;">Η
Ανθή είναι χορεύτρια. Η έκφρασή της μέσα από την τέχνη γίνεται κινητήρια δύναμη
προκειμένου να ανταπεξέλθει στα προβλήματα που αντιμετωπίζει από την εφηβική της
ηλικία. Η εξαφάνιση του πατέρα στα δώδεκα χρόνια της την τραυματίζει ψυχολογικά
ανεπανόρθωτα με αποτέλεσμα αλλεπάλληλες απόπειρες αυτοκτονίας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: TimesNewRomanPSMT; font-size: 14.0pt;">Παράλληλα,
η έφηβη Μαρία, που δεν έχει γνωρίσει τον πατέρα της, σαν παιδί ανύπανδρης μητέρας,
και εν δυνάμει αυτόχειρας, ταυτίζεται με την Ανθή που βρίσκεται σε κώμα. Εξάλλου
έχουν μεταξύ τους και αρκετά κοινά. Αγαπούν την τέχνη ως καταφύγιο, η σχέση με τη
μητέρα τους είναι προβληματική και έχουν αυτοκαταστροφικές τάσεις.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: TimesNewRomanPSMT; font-size: 14.0pt;">Έχω
γνωρίσει προσωπικά τέτοιες εφήβους, και το σπίτι μας ήταν στις δύσκολες στιγμές
το άσυλό τους. Η ανάγκη να παρευρίσκονται σε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον στις υπαρξιακές κρίσεις τους,
πολλές φορές μετά από μια συζήτηση, ένα γεύμα, μια ταινία, μια αγκαλιά, λειτουργούσε
σχεδόν θεραπευτικά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: TimesNewRomanPSMT; font-size: 14.0pt;">Ο
άνθρωπος είναι το προϊόν των τραυμάτων της παιδικής του ηλικίας και μόνο η αγάπη
είναι το αντίδοτο αυτών των τραυμάτων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: TimesNewRomanPSMT; font-size: 14.0pt;">Συμπορεύτηκα
για καιρό με αυτές τις δύο γυναίκες, μέσα από καταθέσεις «ορφανεμένων» ανθρώπων,
από μαρτυρίες και γραπτά αυτοχείρων, από<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>επισκέψεις σε ψυχιατρεία, και προσπαθώντας να φωτίσω τα σκοτάδια τους, κατάφερα
να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ανακαλύψω μαζί τους τι σημαίνει
η έννοια θάνατος ως λύτρωση και πώς κατακτιέται το μεγαλείο της ζωής. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: TimesNewRomanPSMT; font-size: 14.0pt;">Ίσως,
γι’ αυτό η ζωή είναι τόσο γοητευτικά ενδιαφέρουσα σ’ αυτό το μοιραίο ταξίδι που
βιώνουμε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<span style="font-family: TimesNewRomanPSMT; font-size: 14.0pt;">Σας
ευχαριστώ.<o:p></o:p></span></div>
<!--EndFragment-->
</div>
ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-8700959523130866932013-09-24T02:54:00.000-07:002013-09-24T02:54:52.740-07:00ΠΩΣ ΘΑ 'ΘΕΛΑ ΝΑ ΗΣΟΥΝ ΕΔΩ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Στο ηλεκτρονικό περιοδικό για το βιβλίο και τον πολιτισμό <i><b>diastixo.gr </b></i>αναρτήθηκε το διήγημά μου <i><b>Πώς θα 'θελα να ήσουν εδώ</b></i> που έγραψα το καλοκαίρι.<br />
Όσοι πιστοί προσέλθετε στην εξής διεύθυνση:<br />
<br />
http://www.diastixo.gr/logotexnikakeimena/pezografia/1667-pos-tha-ithela-na-isoun-edw-efi-venianaki</div>
ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-1872165815394230512013-07-12T00:59:00.001-07:002013-07-12T01:46:55.698-07:00ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 8ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ «ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ» ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ BOOKCROSSING ΣΚΥΡΟΣ 28-30/6/2013<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>Παρασκευή 28 Ιουνίου</b><br />
Στην πλατεία της Κηφισιάς στις 10.20 π.μ. το πούλμαν του Συνεδρίου, με οδηγό τον κύριο Στάθη, μάς παραλαμβάνει από τη στάση με τον Γιάννη, την πανέμορφη 11χρονη bookcrosser Δέσποινα, που με κοιτάζει εξεταστικά, και την εξίσου ωραία μητέρα της. <br />
Στο πούλμαν των νυσταγμένων bookcrossers, καλεσμένων και συμμετεχόντων –όλοι τακτοποιούσαμε υποχρεώσεις μέχρι αργά– ξυπνώ τη φίλη Κλειώ Ζαχαριάδη –ψυχή του marketing των εκδόσεων Ψυχογιός– και τη γλυκύτατη Αθηνά Χατζή –συγγραφέα των ίδιων εκδόσεων, αρχαιολόγο και ταξιδιώτισσα. <br />
Στην Κύμη ο «Αχιλλέας» –κατά τη μυθολογία η μητέρα του Αχιλλέα, η νηρηίδα Θέτιδα, μετά το χρησμό του μάντη Κάλχα, τον είχε κρύψει στη Σκύρο στην αυλή του Λυκομήδη, μεταμφιεσμένο σε κορίτσι. Εκεί τον ανακάλυψε ο πανούργος Οδυσσέας, όταν συγκέντρωνε στρατό για την Τροία–, μας περίμενε να σαλπάρουμε για τη Σκύρο. <br />
Επιτέλους γνωριζόμαστε με την ομότεχνη και ομόστεγη στον «Ψυχογιό» και σπουδές στη φιλολογία, Νοέλ Μπάξερ, που είχαμε ανταλλάξει κάποτε έναν χαιρετισμό και μου είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις, την πανεπιστημιακό της νεότερης λογοτεχνίας Αγγέλα Καστρινάκη, που είχαμε συνομιλήσει σε μια συνέντευξη πέρσι σε έκθεση βιβλίου και με είχε εντυπωσιάσει με την ευρυμάθεια και την απλότητά της, και το σύζυγό της, επίσης πανεπιστημιακό της νεοελληνικής φιλολογίας, Αλέξη Πολίτη. Σκέφτομαι ότι με τόσους φιλολόγους στην παρέα είναι αδύνατον να πλήξουμε αυτές τις ημέρες.<br />
Ο ευγενικός bookcrosser Μανώλης –με επαγγελματική καριέρα σε πόλη της Γερμανίας όπως έμαθα αργότερα– μας ενημερώνει ότι είναι στη διάθεσή μας οτιδήποτε επιθυμήσουμε από τη διακεκριμένη θέση που έχουν εκδοθεί τα εισιτήριά μας.<br />
Το κλίμα μεταξύ μας είναι ιδιαίτερα φιλικό και η φιλοξενία προβλέπεται αντάξια της λέξης. <br />
<br />
Η Σκύρος, που σύμφωνα με τους ιστορικούς, ονομάστηκε έτσι από το άγριο πετρώδες έδαφος, αφού σκίρον ή σκύρον σημαίνει συντρίμμια πέτρας, μυρίζει θυμάρι αναμεμιγμένο με το άρωμα της θάλασσας από το λιμάνι της στη Λιναριά.<br />
Ο κύριος Δημήτρης Αλεξίου ή αλλιώς ο bookcrosser Karjim, πρωτοστάτης του συνεδρίου στη Σκύρο, μας περιμένει εκεί χαμογελαστός όπως πάντα και ιδρωμένος. Τα μάτια του αντανακλούν τη λαχτάρα και την αγωνία της προσδοκίας.<br />
Κατευθυνόμαστε προς την ενδοχώρα με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τις δαντελωτές ακρογιαλιές. Μοιραζόμαστε σε ξενοδοχεία για ανάπαυση και το δειλινό μάς βρίσκει πίσω στη Λιναριά στο καφέ «Κάβος», που βρίσκεται σκαρφαλωμένος σε λαξευμένο βράχο με υπέροχη θέα, και που υποδέχεται κάθε φορά τον «Αχιλλέα» και το πλήρωμά του με το επικό μουσικό αριστούργημα του Richard Strauss «Also Sprach Zarathustra». Η ομάδα των ντόπιων bookcrossers μάς υποδέχεται με χαμόγελα, με μια όμορφη τσάντα ζωγραφισμένη με το έμβλημα του συνεδρίου, τη βιβλιογοργονίτσα, κι έναν τεράστιο μπουφέ με χειροποίητα εδέσματα.<br />
Έχω ήδη συστηθεί με τη λαμπρή Κάρυ-Cardilian, συνοδοιπόρο του Karjim, χαρούμενη παρόλη την κούραση, και τις κόρες τους, τη δυναμική Helia2004 και την εύθραστη Antigoni2007 – bookcrossers από κούνια.<br />
Επιτέλους συστηνόμαστε με τη Victoria Hislop. Παρόλη τη φήμη από τα επιτυχημένα της βιβλία, η ίδια παραμένει φιλική και προσηνής. Μιλάει καλά ελληνικά, απόδειξη της αγάπης της για την Ελλάδα την οποία επισκέπτεται πολύ συχνά όπως μας ομολογεί. Δίπλα της, φύλακας άγγελός της, η γοητευτική Βάσω Σωτηρίου, υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων και μάνατζέρ της. Το δειλινό είναι μαγικό και η παρέα μας απολαμβάνει τη συζήτηση σαν να γνωρίζεται από πάντα. Η δημοσιογράφος Νανά Ζησίου, που έχει εγκατασταθεί κι αυτή μόνιμα στον τόπο της και δουλεύει στο τοπικό ραδιόφωνο, μάς συστήνεται και ανταλλάσσουμε απόψεις για το γενικό πλαίσιο της συζήτησής μας την Κυριακή.<br />
Η δράση των bookcrossers συνεχίζεται μέσα σε κέφι και ομοψυχία. Η θετική ενέργεια ξεχειλίζει. Ο Karjim λάμπει από χαρά και, ως υπεύθυνος του συνεδρίου και εξαίρετος οικοδεσπότης, ευχαριστεί συνεργάτες, χορηγούς και λοιπούς. Περνάμε ένα υπέροχο βράδυ και νυσταγμένη, αργά το βράδυ, ανοίγοντας την τσάντα που μας χάρισαν, εισχωρώ σε σπηλιά μικρών θησαυρών. Βιβλία καταρχάς, βαζάκι με άμμο και κοχύλι σκυριανό, χειροποίητα θαλασσινά έργα, η βιβλιογοργόνα της MafaldaQ παντού ραμμένη και τυπωμένη, καλοδιπλωμένα όλα, γαλάζια-κόκκινα, τα πάντα φωνάζουν μεράκι, αγάπη και προετοιμασία μεγάλη. Πριν κλείσω τα μάτια στο κρεβάτι μου σκέφτομαι ότι οι bookcrossers είναι σαν αγκαλιά μεταξύ τους. <br />
<br />
<b>Σάββατο 29 Ιουνίου</b><br />
Το πρωινό του Σαββάτου μάς βρίσκει στα Πουριά με το αρχαίο λατομείο. Παραθαλάσσια περιοχή της Σκύρου, πολύ κοντά στη Χώρα και βορειοανατολικά του νησιού. Ονομάζεται έτσι από τον τετράγωνο χιλιοσκαμμένο βράχο που η σύστασή του αποτελείται από πωρόλιθο ή πώρο ή πουρί. Στο βράχο είναι λαξευμένο του εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Απέναντι τα Βρυκολακονήσια με το εκκλησάκι του Αγίου Ερμoλάου να δεσπόζει στο μεγαλύτερο νησάκι. Περπατώ ξιπόλητη προς την ακτή και αγναντεύοντας απέναντι σκέφτομαι την ηρωίδα του Δημήτρη-Karjim κρεμασμένη στο ξωκλήσι, όπως αριστοτεχνικά περιγράφει τη σκηνή στο μυθιστόρημά του «Αλάτι κόκκινο» (Διόπτρα).<br />
Διασχίζουμε το ανατολική πλευρά της Σκύρου προς το βορρά με κατεύθυνση το Τραχύ και προορισμό το κτήμα Κατσαρέλια-Simpson. <br />
Εκεί μας υποδέχεται η Αmanda, μια Αγγλίδα-ξωτικό, που έχει υλοποιήσει το όνειρό της στο νησί όπου βρίσκεται στη μέση του Αιγαίου Πελάγους. Μαζί με το σύζυγό της έχουν στήσει μια φάρμα και εκτρέφουν τα περιλάλητα μικρόσωμα σκυριανά άλογα. Μας ξεναγεί ακάματη στο κτήμα και είναι άξιο λόγου σημείο επίσκεψης για όποιον βρεθεί στο νησί.<br />
Επόμενος σταθμός η Ατσίτσα –ακόμη δεν έχω ανακαλύψει την ετυμολογία της λέξης– και το εργαστήρι καλλιτεχνικής βιβλιοδεσίας με το ζωγράφο-βιβλιοδέτη κ. Νίκο Νίκα. Βρισκόμαστε στο βόρειο κομμάτι της Σκύρου που είναι κατάφυτο από πεύκα και περιβρέχεται από πρασινογάλαζα νερά. Η θάλασσα με καλεί αποκάτω και ομολογουμένως κάνω κοπάνα από το μάθημα που γίνεται σε ειδυλλιακό χώρο. Βουτάμε στα κρυστάλλινα νερά που τα σκιάζουν τα πεύκα και τα τραγουδούν οι τζίτζικες με την bookcrosser Αγγελική –ελπίζω να μην κάνω λάθος το όνομα, γιατί άλλα συγκρατώ απ’ τους ανθρώπους– και κολυμπάμε ευτυχισμένες. Και να σου σε λίγο η Αγγέλα με τον Αλέξη, να και η Νοέλ –πόσο χαίρομαι που σας γνώρισα, ομορφιές μου. Κατεβαίνουν και άλλοι σταδιακά. Όλοι απολαμβάνουμε αυτή τη γωνιά του Αιγαίου, σαν παλιοί γνώριμοι, γιατί γνώριμοι είμαστε, αφού μας ενώνουν η αγάπη για τα βιβλία και τη φύση. <br />
Στην ταβέρνα «Άγιος Πέτρος» χαιρόμαστε άλλες αισθήσεις. Η νοστιμιά των υπέροχων πιάτων που μας σερβίρουν είναι αντάξια του ειδυλλιακού περιβάλλοντος. Γνωριζόμαστε με την οικογένεια bookcrossers από Κρήτη, τον Γιάννη Ρουμπάκη, που φωτογραφίζει διαρκώς, και τις δύο ωραίες γυναίκες που συνοδεύει, τη σύζυγο και την κόρη τους. <br />
Οι bookcrossers, με επικεφαλής πάντα τον Karjim, σε μεγάλα κέφια, τραγουδούν, χορεύουν, φωτογραφίζουν και φωτογραφίζονται.<br />
Το βραδάκι μάς βρίσκει στο δημοτικό σχολείο τη Σκύρου. Στο προαύλιο του σχολείου έχει στηθεί το σκηνικό της πρεμιέρας του θεατρικού έργου του Δημήτρη Αλεξίου «Άσε κάτω το βιβλίο» από το θίασο «Ζω» σε σκηνοθεσία του Γιώργου Κρασαδάκη. Είναι αξιοσημείωτο ότι το έργο γράφτηκε από τον Karjim στα πλαίσια του συνεδρίου bookcrossing και είναι ακόμη μία απόδειξη της εξαιρετικής προετοιμασίας του όλου εγχειρήματος. Οι σύνεδροι παραδίδουν τα παιδικά τους βιβλία ως αντίτιμο της εισόδου τους στην παράσταση και το έργο αρχίζει. Πρόκειται για μια σύγχρονη σάτιρα του νεοελληνικού βίου που εκτυλίσσεται σε εικόνες, με δράση, χιούμορ και ανατροπές. Ο ρυθμός καταιγιστικός και οι έξυπνες ατάκες μάς κάνουν να γελάσουμε επανειλημμένως. Ένα άρτιο θεατρικό έργο και μια αξιόλογη χειροποίητη παράσταση που «μυρίζει» μόχθο και μεράκι. Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές.<br />
Επόμενος μεταμεσονύχτιος προορισμός το «Juicy beach bar» στην παραλία Μαγαζιά.<br />
Το μισοφέγγαρο, που ξεπροβάλλει από τα σκοτεινά νερά, έχει το χρώμα της σκουριάς. Μαζί με τους Νοέλ, Αγγέλα, Αλέξη και Γιάννη, απολαμβάνουμε το θέαμα στο μπαρ που έχει γεμίσει από τους bookcrossers. <br />
Ο Karjam έχει υποσχεθεί δρώμενο-έκπληξη εκείνο το βράδυ, και τα προσωπικά χειρόγραφα κείμενα που έχει παραγγείλει στους συνέδρους από το μεσημέρι, σφραγίζονται σε γυάλινα μπουκαλάκια και ταξιδεύουν στα νερά του Αιγαίου, ως συμβολική κίνηση του ταξιδιού του γραπτού λόγου σε κάθε γωνιά της γης. Η Κλειώ και η Αθηνά καταφτάνουν από τη συναυλία των Χαίνηδων, η Victoria με τη Βάσω δίπλα μας, και όλες μαζί χορεύουμε μαζί με τους bookcrossers γύρω από μια κανάτα με ποτό καρπούζι και πολύχρωμα καλαμάκια που μας κερνά ο Γιάννης Β. <br />
Καληνύχτα!<br />
<br />
<b>Κυριακή 30 Ιουνίου </b><br />
Μένουμε με τον Γιάννη στο Skyros Palace, στην τοποθεσία Γυρίσματα. Όπως διάβασα στο μυθιστόρημα του Δημήτρη, ονομάζεται έτσι από τα γυρίσματα του καιρού. Όντως ο άνεμος έχει αλλάξει από το χάραμα και φυσά βορειοανατολικά. Η θάλασσα έχει φουρτουνιάσει σ’ αυτή την πλευρά του νησιού και καθώς περπατάμε προς τη στάση που μας παραλαμβάνει καθημερινά το πούλμαν χαιρετάμε το μικρόσωμο αλογάκι που στέκεται φρουρός στον περίβολο του ξενοδοχείου και μαζεύω ένα μπουκέτο μωβ αμάραντων, ανθέων που δεν μαραίνονται ποτέ και παραμένει σημείο αναφοράς στο βαζάκι της κουζίνας μου από το ταξίδι στη Σκύρο.<br />
Το σημερινό πρόγραμμα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων περιήγηση στη Χώρα. Ανεβαίνουμε τα πλακόστρωτα καλντερίμια, ανάμεσα από παραδοσιακά σπίτια και καλαίσθητα μαγαζιά. Καταλήγουμε στην επίσημη ζώνη απελευθέρωσης των βιβλίων στο καφέ μπαρ «Οινώ». Οι bookcrossers, αθόρυβα και συντονισμένα, στολίζουν κάθε γωνιά της Χώρας από τα 1.000τόσα βιβλία που συγκεντρώθηκαν στο Συνέδριο. Η όλη διαδικασία μοιάζει με ιεροτελεστία. Βιβλία, εκτεθειμένα σε πεζούλια, εσοχές, αυλές, κρύπτες, περιμένουν ελεύθερα τους αναγνώστες-παραλήπτες τους. Πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα που κοντοστέκομαι συχνά να αναγνωρίσω τίτλους και συγγραφείς. Σκέφτομαι ότι οι Σκυριανοί και οι τουρίστες είναι πολύ τυχεροί φέτος το καλοκαίρι με τόσο πνευματικό πλούτο.<br />
Η λαογράφος κα Όλγα Ζαχαράκη μάς περιγράφει τα στοιχεία αρχιτεκτονικής του σκυριανού σπιτιού, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου και η αρχαιολογόγος Εύη Ντάφη, η StrangeEmily, δηλαδή –bookcrossers οικογενειακώς, με τη μικρή Δήμητρα να ακολουθεί σαν μασκώτ όλες τις εκδηλώσεις– μάς μιλάει για το ιστορικό κομμάτι του νησιού.<br />
Διασχίζουμε κάτω απ’ τη σκιά του επιβλητικού κάστρου στην κορυφή του βράχου της Χώρας δαιδαλώδη σοκάκια με πανάρχαιους ναούς, μικρές πλατείες με σπίτια-κομψοτεχνήματα και τα λαξευτά –πολλά– σκαλοπάτια μάς οδηγούν στην πλατεία Μπρουκ, την πλατεία της αιώνιας ποίησης, με συγκλονιστική θέα προς το Αιγαίο.<br />
Ο αέρας μάς παίρνει και μας σηκώνει, αλλά υπάρχει απίστευτη θετική ενέργεια. Η ακούραστη Cardilian μάς περιμένει για δροσιστικό κέρασμα εκεί με το γραφικό ποδήλατο του περιλάλητου παγωτού της Φαλταΐνας.<br />
Φωτογραφιζόμαστε ομαδικά γύρω από το άγαλμα του Ρούπερτ Μπρουκ (1887-1915), του φιλέλληνα άγγλου ποιητή που τάφηκε εκεί, μετά από σύντομη ασθένεια, καθώς ταξίδευε για να συμμετάσχει στην εκστρατεία των Δαρδανελίων. Το άγαλμα υπέστη για λίγο αισθητική παρέμβαση. Ανάμεσα στα δάκτυλά του τοποθετήθηκε ανοικτό βιβλίο από τους πολυμήχανους bookcrossers. Μετά τη φωτογράφιση πήρα ένα δωράκι από την ευαίσθητη κυρία bookcrosser, για λόγους που γνωρίζουμε μόνο οι δυο μας.<br />
Δίπλα στην πλατεία, το αρχαιολογικό μουσείο του νησιού και το μουσείο Μάνου και Αναστασίας Φαρλάιτς που επισκεπτόμαστε. Πρόκειται για ένα από τα πρώτα τοπικά ιστορικά και λαογραφικά μουσεία της Ελλάδας και ιδρύθηκε το 1964 από τον Μάνο Φαρλάιτς. Η ξεναγός του μουσείου μάς πληροφορεί ότι ο κύριος Μάνος πέθανε αναπάντεχα πρόσφατα και ότι η σύζυγός του, η υπέροχη κυρία Αναστασία, με το αυστηρό θλιμμένο πρόσωπο, συνεχίζει με προσωπικό μόχθο, μαζί με μια ομάδα άξιων συνεργατών, το πολιτιστικό έργο του μουσείου. Στον περίβολο του μουσείου θα διεξαχθεί και η συζήτηση ημών των καλεσμένων με τη δημοσιογράφο Νανά Ζησίου που τη συναντώ καθώς βγαίνω, ανεμοδαρμένη και φορτωμένη με τα σκηνικά αντικείμενα της εκδήλωσης. Ανταλλάσσουμε τις ανησυχίες μας για τον καιρό, αλλά παραμένουμε αισιόδοξες. <br />
Η ομάδα καταλήγει στα Γυρίσματα στην ταβέρνα του Στέλιου. Ο Karjim έχει φροντίσει και για αστακομακαρονάδες. Τους κοιτάζω με την Cardilian του, την Ήλια και την Αντιγόνη και τους θαυμάζω. Είναι τόσο μαζί και τόσο κοντά μας. <br />
Στο τραπέζι απολαμβάνουμε συζητήσεις και γεύσεις και αισθάνομαι ότι γύρω μου είναι όλοι ενθουσιασμένοι.<br />
Το απόγευμα στο μουσείο μάς περιμένει μια δυσάρεστη έκπληξη. Ο άνεμος έχει δυναμώσει και είναι τεχνικά αδύνατον να διεξαχθεί η εκδήλωση στον καθορισμένο εξωτερικό χώρο. Εναλλακτική λύση το μπαλκόνι του μουσείου και έχει ήδη μεταφερθεί εκεί. Η Νανά έχει στήσει ένα υπέροχο σκηνικό, αλλά οι σύνεδροι και οι επισκέπτες θα μας παρακολουθούν μόνο ακουστικά, γιατί δεν υπάρχει οπτική πρόσβαση από τον εσωτερικό χώρο που θα κάθονται. <br />
Προσπερνάμε το εμπόδιο και παρατηρώ ότι για μια ακόμη φορά όλα έχουν προσεχτεί μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας. Δύο ντόπια κορίτσια μάς καλωσορίζουν με τοπικές ενδυμασίες. Ο μπουφές έχει στηθεί με τις παραδοσιακές τηγανίτες, που έχουν ετοιμάσει η μαμά, η Cardilian και ο Karjim, τη ρακή, το κρασί.<br />
Παίρνουμε τις θέσεις μας η Νοέλ, η Αγγέλα, η Victoria και εγώ στο μπαλκόνι με τη συγκλονιστική θέα προς το Αιγαίο. Γυναίκα-Θάλασσα-Λογοτεχνία το θέμα του συνεδρίου και η τραγουδοποιός Μαριάννα Χριστοδούλου –την είχα πρωτογνωρίσει κοριτσάκι, πριν είκοσι χρόνια σχεδόν–, που έχει συνθέσει μελωδίες και διαβάζει απόσπασμα από το έργο μας, δημιουργεί εντυπωσιακό ξεκίνημα. Απέναντι, η Νανά με την αισθαντική φωνή μάς θέτει ερωτήσεις και ερωτήματα. Δεν ξέρω πόσο γόνιμη ήταν η συζήτησή μας, αλλά όταν στρέφομαι πίσω μου και φωτογραφίζω με το βλέμμα τα παράλια φωτισμένα από το λυκόφως και αρχίζω να απαγγέλλω τη «Μαρίνα των βράχων» του Οδυσσέα Ελύτη, μετουσιώνομαι σε Γυναίκα-Θάλασσα-Λογοτεχνία. <br />
Το πάρτυ του αποχαιρετισμού στο «Οινώ» μάς βρίσκει να χορεύουμε ξέφρενα στο φιλόξενο καφέ μπαρ. Παράλληλα, σκέφτομαι πόσο αυτή η γιορτή του βιβλίου ενώνει ανθρώπους από διάφορες γωνιές της Ελλάδας με κοινό στόχο την απελευθέρωση των βιβλίων. Αισθάνομαι τυχερή που το παρθενικό ταξίδι μου στον κόσμο του bookcrossing ξεκίνησε από τη Σκύρο και με τόσο καλή παρέα.<br />
«Αντισταθείτε!» έφερε τίτλο το ποίημα της Αναστασίας Φαρλάιτς που διάβασα στο μουσείο της. Ναι! Το bookcrossing είναι μορφή αντίστασης στους δυσοίωνους καιρούς που ζούμε.<br />
Σας ευχαριστώ από καρδιάς όλους εσάς που με μυήσατε στον κόσμο σας και με κάνατε κοινωνό της ιδεολογίας σας.<br />
<b><br /></b>
<b>Δευτέρα 1 Ιουλίου</b><br />
Ο Δημήτρης βρίσκεται στο ξενοδοχείο μας στις 7 το πρωί για να μας παραλάβει και να μας κατευοδώσει. Πόσο φιλόξενος μπορεί να είναι ο άνθρωπος! Ο Δημήτρης λοιπόν έχει ξεπεράσει το όριο, γι’ αυτό έχει πάρει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.<br />
Ο «Αχιλλέας» μάς περιμένει στο λιμάνι του και η γνωστή παρέα συνταξιδεύει στο ταξίδι της επιστροφής. Αράζουμε νυσταγμένες στο σαλόνι με την αξιολάτρευτη Νοέλ που κερνά καφέδες και τοστ. Στο πηγαδάκι συμπληρώνονται ο Γιάννης, ο Αλέξης, η Αγγέλα, η Victoria και η Βάσω και ανταλλάσσουμε βιβλία μας, τηλέφωνα και διευθύνσεις.<br />
Νομίζω ότι έγραψα πολλά και πρέπει να βάλω τελεία. Αλλά πριν κλείσω, θέλω να ευχαριστήσω, μια ακόμη φορά, τη φιλοξενία, την εμπειρία, την ομοψυχία, τη φιλία, την οικογένεια, την απελευθέρωση βιβλίων, τη Σκύρο. Όλα αυτά τυγχάνουν γένους θηλυκού, όπως η θάλασσα, η γυναίκα, η λογοτεχνία αλλά και η μαγεία που βίωσα.<br />
Ευχαριστώ!</div>
ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-15772929505588673842013-06-11T01:59:00.000-07:002013-06-11T01:59:00.720-07:008ο Πανελλήνιο Συνέδριο Bookcrossing – Σκύρος 28-30/6/2013<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Στις 11 Φεβρουαρίου έλαβα ένα email από έναν άγνωστο αποστολέα ονόματι Δημήτρη Αλεξίου. Με πληροφορούσε ότι ήταν δικηγόρος, συγγραφέας τριών μυθιστορημάτων και ως αναγνώστης, βιβλιόφιλος και κοινωνικά ενεργός, συνειδητοποιημένος Bookcrosser. Επίσης με ενημέρωνε τι είναι το bookcrossing, απόσπασμα που σας παραθέτω:<br />
«Είναι μία διαδικτυακή παγκόσμια κοινότητα βιβλιόφιλων που πιστεύει στη μετά-ανάγνωσιν ζωή των βιβλίων. Βασικός σκοπός των bookcrossers είναι να μην παραμένουν βιβλία να σκονίζονται στα ράφια των βιβλιοθηκών, αλλά να προσπαθούν να εκπληρώσουν εκ νέου το σκοπό τους: Να βρουν νέους αναγνώστες και να διαβαστούν ξανά. Το site της κοινότητας αποτελεί μία βάση ηλεκτρονικής καταγραφής των βιβλίων τα οποία "απελευθερώνουμε" δωρεάν σε δημόσιους χώρους και περιμένουμε με αγωνία να παρακολουθήσουμε το ταξίδι τους και τις εμπειρίες των τυχαίων αναγνωστών που θα τα βρουν μαζί τους.<br />Σαν δράση υπάρχει σε πάνω από 130 χώρες σε όλον τον κόσμο και στην Ελλάδα έχει πάνω από 7000 εγγεγραμμένα μέλη εκ των οποίων περίπου 200 ιδιαιτέρως ενεργά που συμμετέχουμε σε συναντήσεις, εκδηλώσεις, συνέδρια κλπ. Το πρώτο μέλος στην Ελλάδα υπήρξε πολύ νωρίς, το 2002 (το 2001 δημιουργήθηκε η ιστοσελίδα στην Αμερική) και ήδη από το 2005 έχει καθιερωθεί το ετήσιο Συνέδριο που γίνεται κάθε χρόνο σε διαφορετική πόλη της Ελλάδας συγκεντρώνοντας τα περισσότερα ενεργά μέλη της ελληνικής κοινότητας. Συνέδρια έχουν γίνει στην Θεσσαλονίκη (2 φορές) , Αθήνα, Χανιά, Λάρισα, Λιβαδειά, Βόλο».<br />
Ο κύριος Αλεξίου, που έγινε Δημήτρης στη συνέχεια, έχει εγκατασταθεί μόνιμα με την οικογένειά του στον τόπο καταγωγής του, τη Σκύρο. Με την αγάπη που τον χαρακτηρίζει απέναντι στο βιβλίο και το θεσμό ανέλαβε με φίλους και bookcrossers να διεξαγάγουν στο νησί το 8ο Συνέδριο.<br />Θέμα του Συνεδρίου το τρίπτυχο Θάλασσα - Γυναίκα - Λογοτεχνία. Οπότε καταλαβαίνετε τη χαρά μου, όταν μου πρότεινε να συμμετέχω ως επίσημη καλεσμένη, ανάμεσα σε τέσσερις εκλεκτές γυναίκες συγγραφείς, τις Ιφιγένεια Θεοδώρου, Αγγέλα Καστρινάκη, Νοέλ
Μπάξερ και Victoria Hislop.<br />
Ευχαριστώ από καρδιάς τον Δημήτρη Αλεξίου που μου έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψω με το βιβλίο μου «Τρεις ωκεανοί και μια θάλασσα» στον δικό του προορισμό και να του εκφράσω το θαυμασμό μου για το πάθος του απέναντι στα ιδανικά του.<br />
<br />
Σας παραθέτω το δελτίο Τύπου του Συνεδρίου. <br />
<br />
<br />
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWlbTFIy4uY54z9In_6VrMtZ3rF_WoBJE0cEokv9SqOXH40dATHD2THC-G0mYHYPwiJXNi6mLkVvBv_nMFhPO63H9Ff20tb1_vou-Rl2wkOlPVrqxue7jQWR8l4FtKb4tnDmsuWytbTnw/s1600/bookcrossing_synedrio.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWlbTFIy4uY54z9In_6VrMtZ3rF_WoBJE0cEokv9SqOXH40dATHD2THC-G0mYHYPwiJXNi6mLkVvBv_nMFhPO63H9Ff20tb1_vou-Rl2wkOlPVrqxue7jQWR8l4FtKb4tnDmsuWytbTnw/s1600/bookcrossing_synedrio.jpg" width="200" /></a></div>
Το 8ο Πανελλήνιο Συνέδριο Bookcrossing ακολουθεί τη βιβλιογοργονίτσα
Ανεμόεσσα στο όμορφο νησί της Σκύρου το τριήμερο 28, 29 και 30 Ιουνίου
2013. Παρέα με πάνω από 100 βιβλιόφιλους από όλη την Ελλάδα, πάνω από
700 βιβλία που ετοιμάζονται να ταξιδέψουν ελεύθερα για να γνωρίσουν
καινούργιους αναγνώστες, με γνωστούς συγγραφείς και ανθρώπους των
γραμμάτων θα περάσουμε ένα μοναδικό τριήμερο, διασκέδασης και
βιβλιοφιλίας.<br />
<a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5876168613871588455" name="more"></a><br />
Εργαστήρια βιβλιοδεσίας και δημιουργικής γραφής, γνωριμία με το νησί
και την ιστορία του, γνωριμία με το Σκυριανό αλογάκι, θεατρική
παράσταση, εκδήλωση λόγου και μουσικής, beach party και ομαδικές
απελευθερώσεις βιβλίων είναι κάποιες από τις εκδηλώσεις του τριημέρου
στις οποίες θα πάρουν μέρος οι Σύνεδροι, που θα λάβουν και δωρεάν
βιβλία προσφορά 25 εκδοτικών Οίκων και πολλά δώρα στις goodie bags.<br />
<br />
Σε συνεργασία με τον πολιτιστικό φορέα ΠΕΑΠ Δήμου Σκύρου θα διεξαχθούν και δύο εκδηλώσεις ανοιχτές για το κοινό:<br />
Σάββατο 29 και Κυριακή 30 Ιουνίου 2013 στο θέατρο Δημοτικού Σχολείου
Σκύρου, η θεατρική ομάδα «Ζω» του Δήμου Ζωγράφου θα παρουσιάσει τη
θεατρική κωμωδία του Δημήτρη Αλεξίου «Άσε κάτω το βιβλίο!» σε
σκηνοθεσία Γιώργου Κρασαδάκη.<br />
Την Κυριακή 30 Ιουνίου 2013 στο Μουσείο Μάνου και Αναστασίας Φαλτάιτς
θα γίνει εκδήλωση λόγου και μουσικής με θέμα : «Θάλασσα – Γυναίκα
–Λογοτεχνία». Συζητούν οι επίσημες καλεσμένες συγγραφείς του Συνεδρίου
μας κυρίες: Έφη Βενιανάκη, Ιφιγένεια Θεοδώρου, Αγγέλα Καστρινάκη, Νοέλ
Μπάξερ και Victoria Hislop. Συντονίζει η Νανά Ζησίου.<br />
<br />
Περισσότερες πληροφορίες για το Συνέδριο:<br />
<br />
<a href="https://www.facebook.com/8thGreekBookcrossingConventionSkyros2013" target="_blank">https://www.facebook.com/8thGreekBookcrossingConventionSkyros2013</a></div>
</div>
</div>
ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com98tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-74940354141389873302013-05-20T02:55:00.002-07:002013-05-20T02:55:56.717-07:00Η ΘΕΑΤΡΙΚΗ «ΚΡΑΥΓΗ» ΜΟΥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Η «ΚΡΑΥΓΗ» μου είναι το πρώτο μου θεατρικό κείμενο· ο μονόλογος μιας «στοιχειωμένης» γυναίκας που συνομιλεί με το φάντασμα της χαμένης της μητέρας, του χαμένου της γιου, του χαμένου της έρωτα. Το ξεγύμνωμα μιας γυναικείας ψυχής μέσα από τους τρεις ρόλους της ζωής της, ως κόρης, ερωμένης και μάνας μαζί, που καταλήγει να μετουσιωθεί σε κραυγή ζωής και θανάτου.<br />
Έχω την ευτυχία να ερμηνεύω αυτόν το ρόλο επί σκηνής, σκηνοθετημένο από τη Μαρία Κυριάκη. Η παράσταση, μαζί με το μονόπρακτο του Γιάννη Σολδάτου ΜΑΡΙΑ, ΟΠΩΣ Η ΠΑΝΑΓΙΑ, θα παίζεται για πέντε παραστάσεις στο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ (Ρήγα Παλαμήδου 2 και Σαρρή, Ψυρρή) από σήμερα Δευτέρα 20 Μαΐου μέχρι και την Παρασκευή 24 Μαΐου, στις 9.15 μ.μ. με ελεύθερη είσοδο γιατί είναι αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο. Θα χαρώ να σας δω εκεί.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFm5wtdBd-8S9DQaQ3Iu_3LP0p9D-cJljItx5Xd6yuElWdLCpW9nu-ZJrMFjOKZBkGoPdbZWdGVaRDiuhb3pg4OtPxGj0TI3SVVbArSrhouBQUlvdkam6UoG-Nsfbu19qOuDnF_n-6r-rw/s1600/porni+III+afisa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFm5wtdBd-8S9DQaQ3Iu_3LP0p9D-cJljItx5Xd6yuElWdLCpW9nu-ZJrMFjOKZBkGoPdbZWdGVaRDiuhb3pg4OtPxGj0TI3SVVbArSrhouBQUlvdkam6UoG-Nsfbu19qOuDnF_n-6r-rw/s320/porni+III+afisa.jpg" width="213" /></a></div>
<br /></div>
ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com57tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-33134435977615524672013-04-22T02:58:00.000-07:002013-04-22T02:58:27.764-07:00ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΛΙ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisrcomhGKBVdi3EBDVdglZRfNxW_7guuWAimTdCVTFOFz1kI8Y0Dw5tN5C01FQPlriobB8Q6gd7BjXSd6RiuaAoJ3SME0uZAXAyjRH_T62ubELmtbHt1kXNvb3Io-KrRgt0piSLWDV5Cl_/s1600/maron+glase+afisa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="269" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisrcomhGKBVdi3EBDVdglZRfNxW_7guuWAimTdCVTFOFz1kI8Y0Dw5tN5C01FQPlriobB8Q6gd7BjXSd6RiuaAoJ3SME0uZAXAyjRH_T62ubELmtbHt1kXNvb3Io-KrRgt0piSLWDV5Cl_/s320/maron+glase+afisa.jpg" width="320" /></a></div>
Στη σειρά των παραστάσεων της<b> <i>Ιερής πόρνης</i></b>, γράφτηκαν δύο νέοι μονόλογοι από την Ειρήνη Σταματοπούλου (<i><b>Μαρόν γλασέ</b></i>) και τον Γιάννη Μακρόπουλο (<i><b>Lucy</b></i>), τους οποίους σκηνοθέτησα αυτή τη φορά. Η εμπειρία ήταν ιδιαίτερα γόνιμη και, αν θέλετε να τη μοιραστείτε μαζί μας, η παράσταση παίζεται στο θέατρο <b>Πυξίδα</b> (Σαρρή και Ρήγα Παλαμήδου 3, Ψυρρή) κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.15 μέχρι τις 27 Απριλίου, και από τις 13 Μαΐου κάθε Δευτέρα και Τρίτη την ίδια ώρα.</div>
ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-83705474477886351342012-08-09T13:22:00.001-07:002012-08-09T13:22:32.273-07:00ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΣΙΩΠΗΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Γιατί ποιο Λόγο να προτάξω,<br />
εκτός απ' αυτόν της σιωπηλής αντίστασης;<br />
<br />
Γιατί να φωνάξω σε μια χώρα φλύαρη<br />
που νοσεί από λερή ομορφιά;<br />
<br />
Μορφονιά ατιμασμένη,<br />
αφουγκράσου τα σημάδια των καιρών...<br />
<br />
ΑΔΑΛΛΕ μου εσύ,<br />
δαντελωτό κορμί της Μεσογείου,<br />
που ψυχορραγείς ―<br />
<br />
Κοίτα πόσοι βλαστοί σου<br />
αγωνίζονται για την αιμάτωση των αρτηριών σου<br />
που τις διαπραγματεύονται<br />
οικείοι και αλλότριοι.<br />
<br />
Κοίτα πόσα παιδιά σου<br />
σκύβουν πάνω σου<br />
για το φιλί της ζωής ― <br />
<br />
Ύστατη πράξη<br />
πριν ο ρόγχος θανάτου<br />
καλύψει κάθε φωνή διαμαρτυρίας ―<br />
<br />
Αντιστεκόμαστε στις Σειρήνες<br />
με πράξεις εμείς ―<br />
<br />
Τόσο χυμένο αίμα<br />
μάς δίδαξε πολλά ―<br />
<br />
Αλληλεγγύη, πίστη, αντίσταση,<br />
ας ενωθούμε λοιπόν·<br />
πόλεμο έχουμε ―<br />
<br />
<br /></div>ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-59796554657446745112011-07-21T03:38:00.000-07:002011-07-21T04:30:37.391-07:00Ιστορία που μιλάει για τη μάνα-γηΤην Παρασκευή 15 Ιουλίου στην Καλαμάτα, στο Βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου, νύχτα με πανσέληνο, έγινε η παρουσίαση του βιβλίου μου «Τρεις ωκεανοί και μια θάλασσα». Ήταν η πρώτη φορά που παρουσίαζα βιβλίο μου εκτός των τειχών της μητρόπολης και η εμπειρία ήταν εξαιρετική.<br />Στο κατάμεστο βιβλιοπωλείο το κοινό παρακολούθησε με προσήλωση τις εισηγήσεις των ομιλητών μου, θέτοντας στο τέλος ενδιαφέρουσες ερωτήσεις.Βρίσκω συγκινητική την ανάγκη των κατοίκων της επαρχίας να επικοινωνήσουν ουσιαστικά με την τέχνη και τον δημιουργό.<br />Ευχαριστώ από καρδιάς τους ομιλητές μου, Φωτεινή Νικολαίδου, Σταύρο Τσακίρη, Γιάννη Σολδάτο, τον συντονιστή Σταύρο Καραμπάτο, τον Σωτήρη Θεοδωρόπουλο για την επιμέλεια της εκδήλωσης, τους ανθρώπους του βιβλιοπωλείου Παπασωτηρίου, ιδιαίτερα τον Δημήτρη Κωνστάντο, για τη φιλοξενία και τη στήριξη και φυσικά τις εκδόσεις Ψυχογιός για την τιμή που μου έκαναν.<br />Η φιλοξενία από τα μέσα επικοινωνίας ήταν επίσης απλόχερη.Ραδιοφωνική και τηλεοπτική συνέντευξη και στην τοπική εφημερίδα <span style="font-style: italic;">Ελευθερία</span> από την εξαίρετη δημοσιογράφο Μαρία Τομαρά. Παραθέτω απόσπασμα:<br />1) <span style="font-style: italic;">Είναι το πρώτο σου μυθιστόρημα που εκδίδεται, ωστόσο υπάρχουν κι άλλα γραπτά που παραμένουν ανέκδοτα;</span><br />Είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα, αλλά κατά περιόδους, ακόμη και την περίοδο της γραφής του, ανάλογα με την έμπνευση και τα ερεθίσματα έπλαθα ιστορίες που εξελίσσονταν σε διηγήματα ή ποιητικά κείμενα.<br />2) <span style="font-style: italic;">Πότε ξεκίνησες να γράφεις;</span><br />Το γράψιμο όπως και οι υπόλοιπες τέχνες είναι τρόπος έκφρασης. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, σκάρωνα ιστορίες που τις σκηνοθετούσα, τις έπαιζα, τις χόρευα, τις έγραφα. Τα μυστικά τετράδια της μικρής μου ηρωίδας ήταν και δικά μου κείμενα, καταγραμμένα σε μπλοκάκια, μαθητικά τετράδια, σχισμένα φύλλα, με εργασίες πάνω σε βιβλία, στίχους τραγουδιών και φανταστικές ιστορίες.<br />3) <span style="font-style: italic;">Οι θεατρικές και κινηματογραφικές σπουδές επηρέασαν την γραφή σου;</span><br />Ναι, την επηρεάζουν. Ο κινηματογράφος είναι η τέχνη της εικόνας. Γράφω βλέποντας τους ήρωές μου, τους χώρους που κινούνται, τα τοπία που διαδραματίζονται τα γεγονότα. Το θέατρο μ’ έχει επηρεάσει στην οικονομία των διαλόγων και την εμβάθυνση των χαρακτήρων.<br />4) <span style="font-style: italic;">Στο μυθιστόρημά σου παρουσιάζεται μια ιστορία εντελώς φανταστική, ή εμπεριέχονται στοιχεία υπαρκτών προσώπων;</span><br />Στο μυθιστόρημά μου παρουσιάζεται μια μεγάλη ιστορία διαχωρισμένη σε διάφορα κομμάτια λόγω πλοκής. Μια οικογενειακή σάγκα με ήρωες και ηρωίδες που ακολουθούν το πεπρωμένο τους μέχρι την τελική λύτρωση. Φυσικό είναι λοιπόν να έχω επηρεαστεί από προσωπικές σχέσεις και γεγονότα. Εξάλλου το μυθιστόρημα στο πρώτο μέρος αναπτύσσει τις σκέψεις και τις ανησυχίες ενός επτάχρονου κοριτσιού που, αφήνοντας τη γενέτειρά του, ταξιδεύει στον γενέθλιο τόπο των γονιών της, διασχίζοντας τρεις ωκεανούς και μία θάλασσα – ταξίδι που έκανα κι εγώ προσωπικά σε ανάλογη ηλικία. Κάπως έτσι ξεκίνησε εξάλλου το μυθιστόρημα: Προσπαθώντας να λύσω το ερώτημα τι σημαίνει πατρίδα, ταξίδεψα με τη μικρή Μα σε δύο ημισφαίρια και τρεις ηπείρους για να φτάσω στις ψυχές των ηρώων μου.<br />5)<span style="font-style: italic;"> Είναι μια ιστορία που θέλει να αναδείξει περισσότερο τι; Την αγάπη, τη λύτρωση;</span><br />Είναι μια ιστορία που μιλάει για τη μάνα-γη. Τη γη που οδήγησε τα παιδιά της στην ξενιτειά. Χωρίς να αναφέρεται στο βιβλίο πουθενά η ακριβής χώρα παρά με ποιητικές συμβολικές ονομασίες, είναι ξεκάθαρο ότι εννοείται η Ελλάδα και η Αυστραλία. Μιλάει για τις δεκαετίες του '50 και του '60, τότε που καραβάνια ολόκληρα απόκληρων Ελλήνων αποχαιρετούσε τη γη του και μετανάστευε σε ευφορότερα κράτη.<br />«Οι τρεις ωκεανοί και μια θάλασσα» είναι μια ιστορία που μιλάει για τη μάνα. Για τη γυναίκα που σαν γόνιμη γη, σαν άλλη Μεγάλη Μητέρα Θεά, τεκνοποιεί, προφυλλάσσει, προστατεύει, για να συνεχίσουν οι επίγονοί της το έργο της.<br />«Οι τρεις ωκεανοί και μια θάλασσα» είναι μια ιστορία που μιλάει για τη γέννηση, τον έρωτα, τη φιλία, την εγκατάλειψη, τη συγχώρεση, το θάνατο – τον κύκλο της ζωής που επαναλαμβάνεται αέναα.<br /><br />Στον απόηχο της μαγιάτικης παράστασης της<span style="font-style: italic;"> Ιερής Πόρνης</span> συμπληρώνω ένα απόσπασμα κριτικής του Λέανδρου Πολενάκη, στην<span style="font-style: italic;"> Αυγή</span>, στις 19/6 /2011<br />Ακόμη ένας "άνθρωπος που έρχεται από τον κινηματογράφο" γράφει θέατρο. Στο πανέμορφο "Αγγέλων βήμα" ο Γιάννης Σολδάτος παρουσιάζει σκηνοθετημένο από τον ίδιο το νέο θεατρικό του έργο μα τον τίτλο: "Ιερή πόρνη". Ο υπότιτλος: "Τρεις και ένας μονόλογοι για πόρνες ηθοποιούς".[...]Συνοπτικά θα πω ότι αυτό το έργο είναι το καλύτερο μέχρι σήμερα του συγγραφέα, με κύριο πλεονέκτημά του, αυτό ακριβώς το διφορούμενο στοιχείο ψέματος και αλήθειας που βγήκε και στην παράσταση, χάρις, κυρίως, στις προσπάθειες της έμπειρης ηθοποιού (και συγγραφέως) Έφης Βενιανάκη, η οποία έφτιαξε έναν άρτιο ρόλο για τον εαυτό της, καθοδηγώντας επίσης επί σκηνής τις λιγότερο έμπειρες Κατερίνα Τσιρτσώνη, Βίκυ Κάββουρα και τον Εμμανουήλ Τσούτη, ώστε να μην χαθούν μέσα στο λαβύρινθο ενός τόσο δύσκολου έργου. <br /><br />Ήταν μια γόνιμη καλλιτεχνικά χρονιά για μένα και καιρός να ολοκληρώσω το επόμενο μυθιστόρημα που προχωρά αργά αλλά ουσιαστικά.<br />Ας προσπαθήσουμε να περάσουμε το υπόλοιπο δύσκολο καλοκαίρι δημιουργικά κοντά στη φύση της όμορφης χώρας μας με αγάπη πάντα.ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-86671381073602040552011-05-31T01:23:00.000-07:002011-06-02T10:52:05.930-07:00Ένα σχόλιο του Αντώνη Μποσκοϊτη για την «Ιερή Πόρνη»<h3 class="post-title entry-title">πρόσεχε-την-ιερή-πόρνη-του-γιάννη-σολδάτου </h3><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><strong>Τρεις πόρνες αφηγούνται τα κατορθώματα, τους πόθους και τα όνειρά τους. Οι δύο είναι σχετικά άπειρες και πρωτόβγαλτες στο κλαρί, η μία ωριμότερη και άρα πιο περπατημένη. Είναι τελικά πόρνες ή ηθοποιοί, οι οποίες κλήθηκαν να ερμηνεύσουν το ρόλο αυτό εν είδει μονολόγων; Το μαθαίνουμε στο τέλος όταν ο σκηνοθέτης, που ήταν πελάτης της πρώτης και δημοσιογραφικός ανακριτής της δεύτερης, δίνει εντολή για μία ακόμη πρόβα, αλλά όχι μπροστά στα μάτια των θεατών τούτη τη φορά.<br /></strong><strong>Την <em>Ιερή Πόρνη</em> που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Γιάννης Σολδάτος παρακολούθησα χθες βράδυ στο θέατρο <em>Αγγέλων Βήμα</em>, έναν από τους ωραιότερους χώρους του κέντρου της Αθήνας. Δυστυχώς ήταν η προτελευταία παράσταση της σαιζόν, οπότε όσοι θελήσετε να τη δείτε, απόψε είναι η τελευταία ευκαιρία!<br /></strong><strong>Ο τίτλος του έργου δεν είναι διόλου τυχαίος, παρμένος σίγουρα από την ταινία <em>Πρόσεχε την Ιερή Πόρνη</em> του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ. Η σκηνοθεσία, άλλωστε, του Σολδάτου είναι λιτή και παραπέμπει σε ταινία δωματίου με το ντεκόρ να αποτελείται βασικά από το κρεβάτι του πληρωμένου έρωτα. Ο έντονος κόκκινος φωτισμός είναι ακόμη μία ευθεία παραπομπή, όχι τόσο στους οίκους ανοχής, όσο στα <em>Πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ</em>, δηλαδή σε ακόμη ένα φασμπιντερικό υπαρξιακό δράμα.<br /></strong><strong>Κι όμως ο Σολδάτος κρατάει το δράμα για τα τελευταία λεπτά της παράστασης. Διότι σχεδόν καθ' όλη τη διάρκεια της κυριαρχεί το χιούμορ, ένα χιούμορ βιτριολικό για την Πόρνη Ελλάδα <em>που αργά ή γρήγορα θα την πηδάνε Γερμανοί και Αμερικανοί</em>, όπως εξομολογείται χαρακτηριστικά η έμπειρη πόρνη στον δημοσιογράφο-βιογράφο της. Η συγκεκριμένη πόρνη θα μπορούσε να είναι η πιο κωμική εκδοχή της <em>Γυναίκας της Πάτρας</em> του Γιώργου Χρονά. </strong></span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><strong>Μέσα από καλοστημένες και τολμηρές ερωτικές σκηνές, που χρωστάνε πολλά στη φιλμογραφία του Νίκου Κούνδουρου ή, σωστότερα, στη μεγάλη φιλία του Σολδάτου με τον Κούνδουρο, ο συγγραφέας κάνει τελικά ένα πικρό σχόλιο για τη φασιστική επιβολή εξουσίας του εκάστοτε σκηνοθέτη στους ηθοποιούς του, θίγοντας ταυτόχρονα το αναξιοπρεπές του επαγγέλματος του ηθοποιού.<br /></strong><strong>Στο ύψος των περιστάσεων στάθηκαν και οι τέσσερις ισότιμοι πρωταγωνιστές της παράστασης: η Έφη Βενιανάκη, η Βίκυ Κάββουρα, η Κατερίνα Τσιρτσώνη και ο Μάνος Τσούτης. [...]</strong><strong><br /></strong></span><span style="color: rgb(255, 102, 0);"><strong><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Εξαιρετική ήταν η Βενιανάκη στην πρώτη, μετά από 25 ολόκληρα χρόνια, επανεμφάνισή της στο θέατρο.... </span><br /></strong><strong></strong></span>ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-34653184422780735412011-05-15T03:15:00.000-07:002011-05-16T02:09:57.762-07:00ΙΕΡΗ ΠΟΡΝΗ στο θέατρο Αγγέλων Βήμα<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf0drebpOj-7XQiY7PiPHeBcg8eB91f1Bgu5LLXxmU2Ac8H6tXdK2mrmBX6YvwcZeymezHtGfuMDubNY_btLcwVPKYndMRqlbUbSQmo0Viq37dAcNVgmlgYMRF3HlVV7N5jR9nU0HGj6hp/s1600/00000000.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 213px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf0drebpOj-7XQiY7PiPHeBcg8eB91f1Bgu5LLXxmU2Ac8H6tXdK2mrmBX6YvwcZeymezHtGfuMDubNY_btLcwVPKYndMRqlbUbSQmo0Viq37dAcNVgmlgYMRF3HlVV7N5jR9nU0HGj6hp/s320/00000000.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5606885882402429922" border="0" /></a>Επιτέλους, η παράστασή μας κάνει πρεμιέρα. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη του Μαϊου θα παίζουμε την <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">Ιερή Πόρνη</span>, σε κείμενο και σκηνοθεσία του Γιάννη Σολδάτου, στο <span style="font-weight: bold;">Αγγέλων Βήμα</span>. Προσωπικά, μετά από είκοσι πέντε χρόνια που έχω να εμφανιστώ σε θεατρική σκηνή, αισθάνομαι δέος και λαχτάρα που θα ερμηνεύσω το ρόλο της πρώην πόρνης που αποδεικνύεται ηθοποιός. Όσοι αγαπάτε το καλό θέατρο, σπεύσατε, για να ταξιδέψετε μαζί μας στην παράσταση που χτίσαμε με πολλή αγάπη.<br /><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtU0Hob3AhOusmWYzB0xl1DokDpvd0KeiZ3AS8jgg05qAAeR4CHMhOX0Aa6GsvVWRhMz2o3b6RI5EuI2Y5PeRL_2DVUZJynVShFBWWvnTYBrh1MrZnPTWt8axGKZ5DzDn2zXqX1-qTZxLF/s1600/afisa.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 320px; height: 249px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtU0Hob3AhOusmWYzB0xl1DokDpvd0KeiZ3AS8jgg05qAAeR4CHMhOX0Aa6GsvVWRhMz2o3b6RI5EuI2Y5PeRL_2DVUZJynVShFBWWvnTYBrh1MrZnPTWt8axGKZ5DzDn2zXqX1-qTZxLF/s320/afisa.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5606885023907030978" border="0" /></a>ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-55095846566202086712011-05-05T10:49:00.000-07:002011-05-05T12:08:08.315-07:00Σαν παραμύθι...Μια φορά κι έναν καιρό γεννήθηκε, τη χρονιά της Τίγρης, σε μια μακρινή ήπειρο, ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Νυμφώ. Το κοριτσάκι μεγαλώνοντας πέρασε ωκεανούς και θάλασσες και βρέθηκε σε μια χώρα με πανάρχαιο πολιτισμό και φυσικές καλλονές.<br />Τα χρόνια περνούσαν και η έφηβη, ανήσυχη Νυμφώ αναζητούσε, μέσα από ανθρώπους, βιβλία, ταινίες, μουσική, χορό, θέατρο, έρωτες, ποτά, τσιγάρα, γραπτά, να λύσει το μυστήριο της ζωής, με τον αόρατο άγγελό της να τη σώζει κάθε φορά που έφτανε στο χείλος του γκρεμού. <br />Σιγά σιγά το κουβάρι της ζωής της άρχισε να ξεμπερδεύεται και κρατώντας σφιχτά την άκρη του νήματος ακροπατούσε στο μονοπάτι της ζωής της, σπουδάζοντας θέατρο. Υπήρχαν βέβαια περίοδοι που έχανε το δρόμο, αλλά γρήγορα έλυνε τον κόμπο και συνέχιζε την πορεία της.<br />Εκείνη την περίοδο της ζωής της, η Νυμφώ γνώρισε το Δάσκαλο. Εκείνος την πήρε από το χέρι και την έβαλε στην καρδιά του και αυτή του χάρισε δύο υπέροχα παιδιά.<br />Στη σπηλιά του Δάσκαλου, που ήταν μοναχοπαίδι, ζούσαν και η γιαγιά και ο παππούς. Έτσι η μεγάλη οικογένεια συμβίωνε πότε αρμονικά, πότε ταραγμένα, αλλά πάντα με αγάπη και αλληλεγγύη.<br />Κάποτε στη σπηλιά ήρθαν και η άλλη γιαγιά και παππούς, γιατί η γιαγιά ήταν πολύ άρρωστη και ήθελε να βρίσκεται δίπλα στην κόρη της, τη Νυμφώ, μέχρι το τέλος της ζωής της.<br />Δύσκολη περίοδος για τις λεπτές νεανικές πλάτες της κόρης, που έπρεπε να φροντίζει τόσους πολλούς ανθρώπους, αλλά το γνώριζε, της το 'χε ψιθυρίσει ο άγγελός της ένα βράδυ: «Η ζωή σου θα ΄ναι αφιερωμένη στις ζωές των άλλων». Η μαμά της Νυμφώς πέθανε σε λίγους μήνες και ο ένας ο παππούς, ο πατέρας της, επέστρεψε στο χωριό στη δική του σπηλιά.<br />Τα χρόνια περνούσαν και η Νυμφώ με το κόκκινο κουβάρι αγκαλιά ξετύλιγε τη ζωή της, προσπαθώντας να μην κάνει εκπτώσεις στα όνειρα, στις αρχές και στα πιστεύω της। Ασχολιόταν με τα βιβλία που τόσο αγαπούσε και τα παιδιά της, που είχαν ρουφήξει την αγάπη της, τις συμβουλές και την αυστηρότητά της, είχαν ανθίσει। <br />Τότε πέθανε και η άλλη γιαγιά. Η Νυμφώ έκλεισε τα μάτια και σ' αυτήν και ακολούθησε μια ακόμη κηδεία. Η απώλεια μετά από δεκαοκτώ χρόνια συμβίωσης ήταν οδυνηρή, αλλά η Νυμφώ τότε αφιερώθηκε να ολοκληρώσει το δικό της βιβλίο που είχε παραμελήσει. Το βιβλίο πήρε το δρόμο του και το καλοκαίρι ο πατέρας της Νυμφώς μπήκε στην εντατική με σοβαρά προβλήματα υγείας. Όταν συνήλθε, η μοναχική του διαβίωση αποκλείστηκε, έτσι ανέλαβαν τη φροντίδα του η Νυμφώ με την αδελφή της.<br />Τα Χριστούγεννα αρρώστησε και ο άλλος παππούς. Με βράχο έμοιαζε αυτός. Είχε χτίσει την οικογενειακή σπηλιά σχεδόν με τα χέρια του. Η δημιουργικότητά του και η προσφορά του δεν στέρευαν ποτέ. Και ξαφνικά αυτός ο βράχος κατέρρευσε. Μετά από σαράντα ημέρες στο νοσοκομείο «έφυγε» στον ύπνο του πριν τρεις ημέρες. Η πατρική του γη τον υποδέχτηκε στα σπλάχνα της, την εποχή που η φύση βρίσκεται στις δόξες της.<br />Η Νυμφώ αποχαιρέτησε και το τρίτο μέλος των τεσσάρων γονιών της, εξουθενωμένη και θλιμμένη.<br />Τώρα σκέφτεται πόση δουλειά, σωματική και ψυχική, χρειάζεται να κρατήσεις μια οικογένεια ενωμένη και αγαπημένη, σε μια εποχή που στερείται ιδεολογίας.<br />Η Νυμφώ χαμογέλασε, ξετύλιξε λίγο απ' το κουβάρι της και άρχισε να κάνει πρόβα στο ρόλο που θα ερμηνεύσει σε μια θεατρική παράσταση σύντομα.<br />Η συνέχεια επί σκηνής στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα».<br />Θα σας ενημερώσω προσεχώς...ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-81578167557056638172011-02-16T02:37:00.000-08:002011-02-17T00:16:20.574-08:00Παράξενος ο φετινός χειμώναςΠέρασαν κιόλας οι τρεις χειμερινοί μήνες, και συνειδητοποιώ πόσο γρήγορα κυλά ο χρόνος όσο μεγαλώνω.Για μένα προσωπικά ήταν διάστημα ενδοσκόπησης, περίσκεψης, ανησυχίας, επαναπροσδιορισμού σχέσεων.<br />Διανύουμε ως χώρα δύσκολη περίοδο. Καθημερινά ακούμε για το μνημόνιο, την τρόικα, τη μείωση των μισθών, τα χρέη, τα δάνεια.<br />Η Ελλάδα σε δημοπρασία.<br />Πλάι μας, άστεγοι, φτωχοί, μετανάστες , κυνηγημένοι, που προσπαθούν να ακουστεί η διαμαρτυρία και τα αιτήματά τους, σε μια καθημερινότητα που δεν διαθέτει μέσα μεταφοράς, θέσεις εργασίας και ελπίδα.<br />Παράλληλα όμως παρευρίσκομαι σε κατάμεστες αίθουσες θεάτρων, κινηματογράφων και βιβλιοπωλείων.Για μια ακόμη φορά διαπιστώνω ότι οι εκδηλώσεις που αφορούν στην τέχνη γίνονται βήμα αντίστασης απέναντι στο ευτελές και στην απαισιοδοξία. Έχουμε ανάγκη το παραμύθι και το όνειρο για να εξελισσόμαστε ως άνθρωποι, για να ερχόμαστε πιο κοντά με το μέσα μας και να ξεκαθαρίζουμε την ήρα από το στάρι.<br />Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, σκέφτομαι, καθώς διαπιστώνω ότι η παμπάλαια αμυγδαλιά στον κήπο έχει ήδη γεμίσει μπουμπούκια.ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-47838669129267381432010-11-30T03:47:00.000-08:002010-12-05T03:34:03.935-08:00Αποχαιρετώντας έναν ακόμη γενέθλιο μήναΟ Νοέμβριος είναι ο ενδέκατος μήνας του χρόνου κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο και ο τελευταίος του φθινοπώρου. Πήρε το όνομά του από τη λατινική λέξη novem που σημαίνει εννέα, γιατί ήταν ο ένατος μήνας του αρχαίου ρωμαϊκού δεκάμηνου ημερολογίου.<br />Ο Νοέμβριος είναι ο μήνας των βροχών, της σποράς, της συλλογής των ελιών, της μικρής μέρας και της μεγάλης νύχτας, του ξελακκώματος των αμπελιών, της δοκιμής του νέου κρασιού, της μεταφοράς των κυψελών στις χειμερινές τους θέσεις, ο μήνας που η Δήμητρα αποχαιρετά την κόρη της Περσεφόνη και η γη πέφτει σε χειμερία νάρκη μέχρι την εαρινή της αναγέννηση.<br />Η 11η Νοεμβρίου είχε ιδιαίτερη σημασία για τους γεωργούς. Ήταν η ημέρα που έκαναν μελλοντικές μετεωρολογικές προγνώσεις, αναλόγως τον καιρό που επικρατούσε τη συγκεκριμένη ημέρα.<br />11 Νοεμβρίου γεννήθηκα κι εγώ. Ήταν μια μέρα λίγο βροχερή, λίγο ηλιόλουστη. Είχε ανατείλει η πανσέληνος εκείνη την ανοιξιάτικη νύχτα, στο άλλο ημισφαίριο της γης όπου γεννήθηκα, και από τότε η ζωή μου πότε νεφελώδης, πότε ηλιόλουστη, πότε σκοτεινή και πότε φεγγαρόλουστη.ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-27483240663338750162010-10-24T11:32:00.000-07:002010-10-25T01:59:56.729-07:00Ταξίδι στην ψυχή του ποιητήΈνα εξάχρονο αγόρι ζει, σε απόμερη ορεινή περιοχή της Ανατολίας, με τους γονείς του.<br />Παρατηρεί, με διεσταλμένες κόρες, αμίλητο, όλα όσα συμβαίνουν γύρω του.<br />Στο σχολείο, θεατής των μαθημάτων, δυσκολεύεται να εκφραστεί όπως οι υπόλοιποι συμμαθητές του. Στο σπίτι, παρατηρητής των δρώμενων, μιλά ψιθυριστά. Στη φύση μοιάζει να βρίσκεται στο φυσικό του περιβάλλον. Στη μαγική παρθένα γη. Ακολουθεί τον μελισσοκόμο πατέρα του στη διαδικασία συλλογής μελιού.<br />Οι φυσικοί ήχοι συνθέτουν τη μουσική του· οι σκιές των δένδρων, οι κυματισμοί του νερού και της χλόης δημιουργούν τους πίνακές του· το όνειρο και η φαντασία του πλέκουν το παραμύθι του. Το αγόρι είναι «προσβλημένο» από την αρρώστια της ποιητικής σκέψης.<br />Ο Τούρκος σκηνοθέτης <span style="font-weight: bold;">Σεμίχ Καπλάνογλου</span> σκηνοθέτησε μια ταινία λυρικής πνοής, και μέσα από τα μάτια του μικρού Γιουσούφ μάς βυθίζει με το έργο του σε ένα ολόγλυκο όνειρο, που στάζει μέλι. <span style="font-weight: bold; font-style: italic;"><br />Μέλι</span> αποκαλεί και την ταινία του ο σκηνοθέτης και μας αποδεικνύει ότι ένα έργο τέχνης μπορεί να είναι η κυψέλη της ψυχής του δημιουργού.ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-48954799975798483702010-08-24T13:53:00.001-07:002010-08-25T03:05:44.661-07:00Κάτω απ' τη μαγεία της αυγουστιάτικης πανσέληνουΦέτος το καλοκαίρι, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και διακοπών, ταξίδεψα σε τόπους καταγωγής και άγνωστες γωνιές της Ελλάδας.<br />Στην πρασινογάλαζη Λευκάδα. Από το κατάφυτο χωριό που μέναμε, κρυμμένο στις ελιές και τα κυπαρίσσια μέχρι τα κρυστάλλινα νερά του Ιονίου Πελάγους.<br />Διασχίσαμε το δυτικό κομμάτι της Πελοπονήσσου, ανάμεσα από φιλόξενα χωριά, δαντελωμένα από τις ακτές της και το καμένο δάσος του Καϊάφα, φτάσαμε στα κάστρα της Μεθώνης και της Κορώνης, πέτρινοι φρουροί του πολιτισμού μας· ανεβήκαμε τον μυθικό Ταϋγετο για να καταλήξουμε στη βυζαντινή νεκρή πολιτεία του Μυστρά.<br />Πλεύσαμε προς την Κρήτη. Η ωραία μεγαλόνησος, με τις αντιφάσεις της, συνδυάζει τον πανάρχαιο πολιτισμό με τον σύγχρονο τουρισμό. Τα Μάλια, τουριστικό θέρετρο, στηρίζουν πολιτιστικές εκδηλώσεις στο Κράσι, τόπο παραθερισμού του «παππού» Ν. Καζαντζάκη, φέτος αφιερωμένο σε κομμάτι έργου του σπουδαίου σκηνοθέτη Θ. Αγγελόπουλου.<br />Καταλήξαμε στη Λέσβο. Από την αρχοντική Μυτιλήνη διασχίσαμε το νησί, μισό πράσινο, μισό βραχώδες. Οι αντιφάσεις αυτής της χώρας χαρακτηριστικές ακόμη και στη γεωλογία της.<br />Φτάσαμε στη Σκάλα Ερεσού. Αυτό το καλοκαίρι ο πολιτισμός ταξίδευε και στο Βόρειο Αιγαίο.<br />Ο φιλόξενος τόπος με τις ταβερνούλες και τα οικογενειακά δωμάτια προς ενοικίαση, τα γκριζομπλέ πεντακάθαρα νερά και τον απόηχο της λυρικής ποίησης της Σαπφώς, μας υποδέχτηκε για την παρουσίαση έξι θεατρικών έργων με θέμα το νησί, στην αυλή ενός πέτρινου παλιού σχολείου, με προσηλωμένο κοινό σαν σε εκκλησία στο κατάμεστο προαύλιο, το ασέληνο βράδυ του Αυγούστου.<br />Το τέλος του ταξιδιού μάς βρήκε στη νότια Εύβοια, στο χωριό Στύρα. Ο άλλος τόπος καταγωγής μου εκτός από την Κρήτη. Ό,τι και αν γράψω για το λίκνο της νεανικής μου ξενοιασιάς, θα σκιαστεί από τη στάχτη της φωτιάς που πυροδότησε κάποιο δολοφονικό χέρι με το φύσημα του πρώτου μελτεμιού.<br />Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με εκπλήσσει.<br />Ας προφυλάξουμε αυτό το υπέροχο κομμάτι γης που μας έτυχε να ζούμε.<br />Η ομορφιά της είναι ακόμη απερίγραπτη – παρόλες τις προσπάθειες άλωσής της.<br />Κρατώ σαν καλοκαιρινή ανάμνηση τη φράση του γέροντα νησιώτη, που κτύπησε τη μαγκούρα του στο πλακόστρωτο μετά το θεατρικό αναλόγιο, και βροντοφώναξε:<br />«Αυτό που είδα απόψε ήταν μαγεία».<br /><br />ΥΓ. Η ωραία κυρία Αγγέλα Σωτηρίου, ψυχή των εκδόσεων Ψυχογιός, γέννησε σήμερα το μεσημέρι, 24 Αυγούστου, το γιο-άγγελό της. Κάθε καλό να τους συντροφεύει.ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-24010792670593673042010-06-13T03:17:00.000-07:002010-06-13T23:12:05.819-07:00Ραντεβού στο Πασαλιμάνι<p class="Site-" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center;" align="center"> <span style="color: rgb(255, 0, 0);"><b style=""><span style="line-height: 115%;font-size:12;" >Οι Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ στην 24η Έκθεση Βιβλίου,<br /> στο Πασαλιμάνι</span></b></span><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><b style=""><span style="line-height: 115%;font-size:12;" lang="EN-US" ><o:p></o:p></span></b></span></p> <p class="Site-" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center;" align="center"> <span style="line-height: 115%;" lang="EN-US"><o:p><span style="color: rgb(51, 51, 51);font-size:85%;" > </span></o:p></span></p> <p class="Site-" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center;" align="center"> <span style="font-size:85%;"><span style="color: rgb(51, 51, 51);"><span style="line-height: 115%;">11-27 Ιουνίου 2010<br /> <b style="">Ώρες λειτουργίας:</b> 19:00-23:00</span><span style="line-height: 115%;" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></span></p> <p class="Site-" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center;" align="center"> <span style="line-height: 115%;" lang="EN-US"><o:p><span style="color: rgb(51, 51, 51);font-size:85%;" > </span></o:p></span></p> <p class="Site-" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center;" align="center"> <b style=""><span style="line-height: 115%;"><span style="color: rgb(51, 51, 51);font-size:85%;" >Σας περιμένουμε<br /> στο περίπτερο των Εκδόσεων ΨΥΧΟΓΙΟΣ (αρ. 19, 20, 21)<br /> για να γνωρίσετε τους αγαπημένους σας συγγραφείς<br /> και να επιλέξετε τα αγαπημένα σας βιβλία.</span></span></b></p><br />Θα βρίσκομαι κι εγώ εκεί, στο περίπτερο των εκδόσεων Ψυχογιός, σ' αυτό το όμορφο κομμάτι του Πειραιά, πλάι στο κύμα, την <span style="font-weight: bold;">Τρίτη 15 Ιουνίου </span>από τις <span style="font-weight: bold;">8 έως τις 10 το βράδυ</span>. Εάν θέλετε να γνωριστούμε και να μιλήσουμε για βιβλία με ταξίδια επαναπατρισμού και αυτογνωσίας, μέσα από τους Ωκεανούς και τις Θάλασσες της ζωής μας, θα χαρώ πολύ να σας συναντήσω.<br /><p class="Site-" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center;" align="center"><br /><b style=""><span style="line-height: 115%;"></span></b><b style=""><span style="line-height: 115%;" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></b></p>ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-77428145518576877012010-05-19T14:07:00.000-07:002010-05-19T14:20:39.437-07:00Οι «συμμαθητές» μου ή οι γεννημένοι τη δεκαετία του έρωτα και της επανάστασηςΠριν λίγες ημέρες έλαβα ένα mail με θέμα:<br />REUNION 2010 ΛΥΚΕΙΟ ΠΑΛΑΙΟΥ ΨΥΧΙΚΟΥ ΤΑΞΗ 1980 . 30 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ.<br />Τα συναισθήματα της παρέας των διοργανωτών-ηθικών αυτουργών<br />και οι απαντήσεις των συμμαθητών που δήλωναν «παρών»,<br />με κατέκλυσαν:<br />ενθουσιασμός, προσμονή, χαρά, διάθεση 18χρονων<br />που οργανώνουν «κοπάνα» καλοκαιρινό Σάββατο βράδυ.<br />Εμείς, τα «παιδιά» (της nouvelle vague) της δεκαετίας του '60,<br />χωρίς βιώματα εθνικών πολέμων και εξεγέρσεων, χωρίς θυσίες και ηρωισμούς,<br />ζήσαμε μια παρατεταμένη εφηβεία που τώρα ωριμάζει και αποδίδει σε πολλούς τομείς.<br />Ίσως φταίει ότι γεννηθήκαμε πάνω στην άνθηση της ροκ μουσικής,<br />στη γενιά των λουλουδιών, στην πρώτη ανθρώπινη επίσκεψη στο φεγγάρι,<br />στο Μάη του ’68, στο πραξικόπημα των συνταγματαρχών,<br />και άλλων σημαντικών ιστορικών γεγονότων –<br />στη γενιά της ειρήνης και του ένοπλου αγώνα –<br />στη γενιά εντέλει του έρωτα και της επανάστασης.<br />Και να ’μαστε τώρα·<br />ούτε νέοι ούτε γέροι,<br />αρκετά ώριμοι όμως πλέον,<br />που ξαναβρισκόμαστε με τις ρυτίδες μας και τις εμπειρίες μας,<br />αλλά με τη διάθεση και το κέφι τελειόφοιτων<br />που ετοιμάζονται για την πενταήμερη εκδρομή στη Ρόδο (θυμάστε;).<br />Ανυπομονώ να σας ξαναδώ «συμμαθητές» μου<br />και μην ξεχάσετε: να βάλετε κατάλληλα παπούτσια για χορό.ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-86940339081981529392010-05-08T13:06:00.000-07:002010-05-08T13:49:45.677-07:00Οι ήσυχες σκέψεις ενός ανήσυχου μυαλούΣτην πλατεία, μελίσσι η ανθρώπινη παρουσία· περαστικοί, υγιείς, ασθενείς, ανήσυχοι, χαλαροί, μοναχικοί, παρέες διασταυρώνονται στο δεκάστρατο.<br />Το φως της δύσης διαθλάται σ΄έναν ορίζοντα που σκιάζεται από γερασμένα κτίσματα, ετοιμοπόλεμους ένστολους, αποδοχή και διαφωνία των οικονομικών μέτρων, το πένθος της απώλειας των αθώων πρόσφατα, τη ρουτίνα της καθημερινότητας και την αταβιστική μνήμη της μυρωδιάς της άνοιξης.<br />Η έννοια της φύσης στα κύτταρά μας όπως και της τέχνης άλλωστε.<br />Η μελωδία δίπλα μου από έντεχνους μουσικούς.<br />Ο κινηματογράφος απέναντι με τη σινεφιλική παράδοση.<br />Οι λέξεις από την ποιητική συλλογή που με συντροφεύει.<br />Η έκθεση ζωγραφικής που παρευρέθηκα πρόσφατα.<br />Η παράσταση χτες καταβύθιση στον αισθητό κόσμο.<br />Η χορογραφία που επαναλαμβάνεται στα όνειρά μου.<br />Η τέχνη ως καθαρτήρια διαδικασία.<br />Η τέχνη ως ιστός προστασίας, αντίστασης, εξέλιξης.<br />Η τέχνη ως παρηγοριά-παραμυθία στη ζωή μας.ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-90700496836612332882010-05-03T00:01:00.000-07:002010-05-03T00:53:50.116-07:00Floral όπως ανθισμένοΤη Δευτέρα στις 19 Απριλίου, με ένα χαμόγελο στο μέρος της καρδιάς, πήγα να υποδεχτώ τον κόσμο που ήρθε για να μοιραστεί μαζί μου τη χαρά της πρώτης παρουσίασης του βιβλίου μου στον φιλόξενο χώρο του FLORAL.<br />Ό,τι και να πω είναι λίγο. Μια βραδιά γεμάτη από θετική ενέργεια, καλούς φίλους και ταξιδιάρικη διάθεση.<br />Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι ήσαστε εκεί: συγγενείς, φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι, που ταξιδέψατε μαζί μου σε Τρεις ωκεανούς και μια θάλασσα.<br />Τους ομιλητές μου, κ. Κώστα Μουρσελά και κ. Ανδρέα Μήτσου για τις αναλυτικές, εποικοδομητικές εισηγήσεις τους, και τη Μαρία Κυριάκη για τα καλά της λόγια και το αισθαντικό της διάβασμα.<br />Τον σκηνοθέτη και συγγραφέα κ. Γιώργο Μιχαηλίδη για την ανατρεπτική του παρέμβαση.<br />Επίσης την υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων των εκδόσεων Ψυχογιός κ. Πόπη Γαλάτουλα για την πολύτιμη παρουσία της, τον κ. Χάρη Ψυχογιό για την τιμή που μου έκανε, και την Ευδοξία Μπινοπούλου, που με τόση αγάπη επιμελήθηκε το βιβλίο μου, για την ευχάριστη έκπληξη που μου επεφύλαξε.<br />Σας ευχαριστώ πολύ όλους που ανθίσατε εκείνη την ημέρα τον κήπο της ζωής μου.ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-63543812446053031642010-05-02T07:18:00.000-07:002010-05-02T07:56:06.003-07:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB6GWj-LulrH6iaUhw-bl9nqdV3tsA0pU0cdbcfU_rGE_vEMniRmW-JJM5TRW1kUcGfpyJ6ja3VMQsIF7JAGlEWMCmMVCQta8uS10KBMf3FFwXWeBU8LC8wf9xoRT2kuDOOTU5BYkP0SKU/s1600/40.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 320px; height: 179px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB6GWj-LulrH6iaUhw-bl9nqdV3tsA0pU0cdbcfU_rGE_vEMniRmW-JJM5TRW1kUcGfpyJ6ja3VMQsIF7JAGlEWMCmMVCQta8uS10KBMf3FFwXWeBU8LC8wf9xoRT2kuDOOTU5BYkP0SKU/s320/40.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5466686528225287570" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigdlKU-mqchAqOxsCDc6AMLwlEkjAsYELjAluwlaUhHeM2CMZyipCMhr9sOZ7u5bUxwUpOs_bh2SwhChIf1eSASUGSKy_U2Gd3XIec0aOo-jEWhn2-oms-pDn6jGqoD4zgem6EZr0lRhN2/s1600/29.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 320px; height: 181px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigdlKU-mqchAqOxsCDc6AMLwlEkjAsYELjAluwlaUhHeM2CMZyipCMhr9sOZ7u5bUxwUpOs_bh2SwhChIf1eSASUGSKy_U2Gd3XIec0aOo-jEWhn2-oms-pDn6jGqoD4zgem6EZr0lRhN2/s320/29.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5466686515366798386" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0sbmC7eNoL15BSwwPqa5_z4pn9HCfmt2ysnho5SkB80HqlGBAHXqJ41Lc9lQLCy8Xc78eEg-zmsZ0PW_HrB8CSL5odD9_NLU4Ni5-qX1atY-mtIvh6pTo7O2PpNqk43W0MJ008LrniTpb/s1600/17.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 320px; height: 190px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0sbmC7eNoL15BSwwPqa5_z4pn9HCfmt2ysnho5SkB80HqlGBAHXqJ41Lc9lQLCy8Xc78eEg-zmsZ0PW_HrB8CSL5odD9_NLU4Ni5-qX1atY-mtIvh6pTo7O2PpNqk43W0MJ008LrniTpb/s320/17.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5466686511703749746" border="0" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFH_lgM1mSmeUkoOujth264g2hvWnJEzflYqvKcnZgMS5IexaTNsfUIiiHhFS01E9P4zL5ryyUbufqZKW9AE0R2BpYUe7pZy8aaJCyudFJ3DewspipfwEoqi5M8Gth8qYxtaiW0yylp9lj/s1600/floral+poles+copy.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 320px; height: 226px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFH_lgM1mSmeUkoOujth264g2hvWnJEzflYqvKcnZgMS5IexaTNsfUIiiHhFS01E9P4zL5ryyUbufqZKW9AE0R2BpYUe7pZy8aaJCyudFJ3DewspipfwEoqi5M8Gth8qYxtaiW0yylp9lj/s320/floral+poles+copy.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5466686505652461010" border="0" /></a>ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-27804397682688651802010-04-13T02:18:00.000-07:002010-04-13T03:24:56.013-07:00Το πρώτο μου blog, το πρώτο μου βιβλίο, η πρώτη μου παρουσίασηΠρωτόγνωρα όλα – μου δημιουργούν το ανάλογο δέος και ενθουσιασμό.<br /><span style="color: rgb(153, 0, 0);">Το blog</span><br />Το ηλεκτρονικό ημερολόγιο, όπως το αποκαλώ, που ακόμα δεν έχω εξοικειωθεί αρκετά, με έχει φέρει κοντά σε αναγνώστες και συγγραφείς. Σας έχω προσεγγίσει από τις ιστοσελίδες σας, ιδιαίτερα εσάς κορίτσια-κυρίες συγγραφείς. Σχεδόν οι σελίδες σας, καθρέφτης της προσωπικότητάς σας. Θαύμασα τα προσεγμένα σας blog, τα καλογραμμένα σας εγκάρδια κείμενα, τη συντροφικότητα που έχετε αναπτύξει μεταξύ σας και την αλληλοϋποστήριξη. Το βρίσκω υπέροχο αυτό στο γυναικείο σύμπαν των <span style="font-weight: bold;">εκδόσεων Ψυχογιός</span>, που θα ήθελα να ευχαριστήσω δημοσίως για την εμπιστοσύνη και τη στήριξη που μας προσφέρουν.<br /><span style="color: rgb(153, 0, 0);">Tο βιβλίο</span><br />Με τη χαρά και τη λαχτάρα που ένιωσα όταν έφερα στον κόσμο τα παιδιά μου, φοιτητές της Φιλοσοφικής πια, κράτησα στα χέρια μου το πρώτο αντίτυπο του βιβλίου. Μια γέννα, πνευματική, που εύχεσαι το καλύτερο δυνατόν για την τύχη του. Θα φτάσει στα χέρια του κατάλληλου αναγνώστη; Θα προσεγγίσει το κοινό; Θα επικοινώσει με τον κόσμο; Ερωτηματικά που απασχολούν κάθε συγγραφέα, φαντάζομαι, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν τελειώνει.<br /><span style="color: rgb(153, 0, 0);">Η παρουσίαση</span><br />Γι' αυτό γίνονται οι παρουσιάσεις των βιβλίων μας, γιορτή για την έκδοσή τους, που χαιρόμαστε <span style="color: rgb(0, 0, 0);">αναλόγως.</span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Εάν, λοιπόν, θέλετε να μοιραστείτε μαζί μου τη χαρά της έκδοσης του βιβλίου, σας περιμένω στο καφε-βιβλιοπωλείο <span style="font-weight: bold;">FLORAL</span> (Θεμιστοκλέους 80 - Πλατεία Εξαρχείων), τη <span style="font-weight: bold;">Δευτέρα 19 Απριλίου</span>, </span>στις <span style="font-weight: bold;">19.30</span>. Θα βρίσκομαι εκεί μαζί με τη φίλη <span style="font-weight: bold;">Μαρία Κυριάκη</span>, συγγραφέα και διευθύντρια του διαδικτυακού θεατρικού περιοδικού «Επί Σκηνής», τον <span style="font-weight: bold;">Ανδρέα Μήτσο</span>υ, εξαίρετο πεζογράφο, και τον <span style="font-weight: bold;">Κώστα Μουρσελά</span>, κεφάλαιο στην ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας και του θεάτρου, για να συζητήσουμε για <span style="font-weight: bold;">ΤΡΕΙΣ ΩΚΕΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ</span>.<br />Σας ευχαριστώ πολύ όλους. Αγάπη πάντα.ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-7530260641525652632010-03-25T02:40:00.000-07:002010-03-25T02:45:28.964-07:00<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPu0p-WiVZLq9sGDLhJKS5x3AD9-h-8XxSeKFLtE3A-iptvxVT_oGMlkIiUj_iAdRKptd49HpbYldrxT7vt8Keifz-S0DzplobQsxcdP3oBJkum-bKRGMcLe4gppvCJautljjyc0OUTTfm/s1600/Prosklisi_VENIANAKH_TREIS+OKEANOI_Floral.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPu0p-WiVZLq9sGDLhJKS5x3AD9-h-8XxSeKFLtE3A-iptvxVT_oGMlkIiUj_iAdRKptd49HpbYldrxT7vt8Keifz-S0DzplobQsxcdP3oBJkum-bKRGMcLe4gppvCJautljjyc0OUTTfm/s400/Prosklisi_VENIANAKH_TREIS+OKEANOI_Floral.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5452504690303010306" border="0" /></a>ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5876168613871588455.post-10058204499309573722010-02-25T00:30:00.000-08:002010-02-26T01:57:37.503-08:00Tο κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε, με αφορμή το βιβλίο, από τη Μαρία Κυριάκη για το, πάντα ενημερωμένο, Newsletter των εκδόσεων Ψυχογιός, του Φεβρουαρίου 2010.ΕΦΗ ΒΕΝΙΑΝΑΚΗhttp://www.blogger.com/profile/02232433949041327983noreply@blogger.com1