Ιστορία που μιλάει για τη μάνα-γη

Την Παρασκευή 15 Ιουλίου στην Καλαμάτα, στο Βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου, νύχτα με πανσέληνο, έγινε η παρουσίαση του βιβλίου μου «Τρεις ωκεανοί και μια θάλασσα». Ήταν η πρώτη φορά που παρουσίαζα βιβλίο μου εκτός των τειχών της μητρόπολης και η εμπειρία ήταν εξαιρετική.
Στο κατάμεστο βιβλιοπωλείο το κοινό παρακολούθησε με προσήλωση τις εισηγήσεις των ομιλητών μου, θέτοντας στο τέλος ενδιαφέρουσες ερωτήσεις.Βρίσκω συγκινητική την ανάγκη των κατοίκων της επαρχίας να επικοινωνήσουν ουσιαστικά με την τέχνη και τον δημιουργό.
Ευχαριστώ από καρδιάς τους ομιλητές μου, Φωτεινή Νικολαίδου, Σταύρο Τσακίρη, Γιάννη Σολδάτο, τον συντονιστή Σταύρο Καραμπάτο, τον Σωτήρη Θεοδωρόπουλο για την επιμέλεια της εκδήλωσης, τους ανθρώπους του βιβλιοπωλείου Παπασωτηρίου, ιδιαίτερα τον Δημήτρη Κωνστάντο, για τη φιλοξενία και τη στήριξη και φυσικά τις εκδόσεις Ψυχογιός για την τιμή που μου έκαναν.
Η φιλοξενία από τα μέσα επικοινωνίας ήταν επίσης απλόχερη.Ραδιοφωνική και τηλεοπτική συνέντευξη και στην τοπική εφημερίδα Ελευθερία από την εξαίρετη δημοσιογράφο Μαρία Τομαρά. Παραθέτω απόσπασμα:
1) Είναι το πρώτο σου μυθιστόρημα που εκδίδεται, ωστόσο υπάρχουν κι άλλα γραπτά που παραμένουν ανέκδοτα;
Είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα, αλλά κατά περιόδους, ακόμη και την περίοδο της γραφής του, ανάλογα με την έμπνευση και τα ερεθίσματα έπλαθα ιστορίες που εξελίσσονταν σε διηγήματα ή ποιητικά κείμενα.
2) Πότε ξεκίνησες να γράφεις;
Το γράψιμο όπως και οι υπόλοιπες τέχνες είναι τρόπος έκφρασης. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, σκάρωνα ιστορίες που τις σκηνοθετούσα, τις έπαιζα, τις χόρευα, τις έγραφα. Τα μυστικά τετράδια της μικρής μου ηρωίδας ήταν και δικά μου κείμενα, καταγραμμένα σε μπλοκάκια, μαθητικά τετράδια, σχισμένα φύλλα, με εργασίες πάνω σε βιβλία, στίχους τραγουδιών και φανταστικές ιστορίες.
3) Οι θεατρικές και κινηματογραφικές σπουδές επηρέασαν την γραφή σου;
Ναι, την επηρεάζουν. Ο κινηματογράφος είναι η τέχνη της εικόνας. Γράφω βλέποντας τους ήρωές μου, τους χώρους που κινούνται, τα τοπία που διαδραματίζονται τα γεγονότα. Το θέατρο μ’ έχει επηρεάσει στην οικονομία των διαλόγων και την εμβάθυνση των χαρακτήρων.
4) Στο μυθιστόρημά σου παρουσιάζεται μια ιστορία εντελώς φανταστική, ή εμπεριέχονται στοιχεία υπαρκτών προσώπων;
Στο μυθιστόρημά μου παρουσιάζεται μια μεγάλη ιστορία διαχωρισμένη σε διάφορα κομμάτια λόγω πλοκής. Μια οικογενειακή σάγκα με ήρωες και ηρωίδες που ακολουθούν το πεπρωμένο τους μέχρι την τελική λύτρωση. Φυσικό είναι λοιπόν να έχω επηρεαστεί από προσωπικές σχέσεις και γεγονότα. Εξάλλου το μυθιστόρημα στο πρώτο μέρος αναπτύσσει τις σκέψεις και τις ανησυχίες ενός επτάχρονου κοριτσιού που, αφήνοντας τη γενέτειρά του, ταξιδεύει στον γενέθλιο τόπο των γονιών της, διασχίζοντας τρεις ωκεανούς και μία θάλασσα – ταξίδι που έκανα κι εγώ προσωπικά σε ανάλογη ηλικία. Κάπως έτσι ξεκίνησε εξάλλου το μυθιστόρημα: Προσπαθώντας να λύσω το ερώτημα τι σημαίνει πατρίδα, ταξίδεψα με τη μικρή Μα σε δύο ημισφαίρια και τρεις ηπείρους για να φτάσω στις ψυχές των ηρώων μου.
5) Είναι μια ιστορία που θέλει να αναδείξει περισσότερο τι; Την αγάπη, τη λύτρωση;
Είναι μια ιστορία που μιλάει για τη μάνα-γη. Τη γη που οδήγησε τα παιδιά της στην ξενιτειά. Χωρίς να αναφέρεται στο βιβλίο πουθενά η ακριβής χώρα παρά με ποιητικές συμβολικές ονομασίες, είναι ξεκάθαρο ότι εννοείται η Ελλάδα και η Αυστραλία. Μιλάει για τις δεκαετίες του '50 και του '60, τότε που καραβάνια ολόκληρα απόκληρων Ελλήνων αποχαιρετούσε τη γη του και μετανάστευε σε ευφορότερα κράτη.
«Οι τρεις ωκεανοί και μια θάλασσα» είναι μια ιστορία που μιλάει για τη μάνα. Για τη γυναίκα που σαν γόνιμη γη, σαν άλλη Μεγάλη Μητέρα Θεά, τεκνοποιεί, προφυλλάσσει, προστατεύει, για να συνεχίσουν οι επίγονοί της το έργο της.
«Οι τρεις ωκεανοί και μια θάλασσα» είναι μια ιστορία που μιλάει για τη γέννηση, τον έρωτα, τη φιλία, την εγκατάλειψη, τη συγχώρεση, το θάνατο – τον κύκλο της ζωής που επαναλαμβάνεται αέναα.

Στον απόηχο της μαγιάτικης παράστασης της Ιερής Πόρνης συμπληρώνω ένα απόσπασμα κριτικής του Λέανδρου Πολενάκη, στην Αυγή, στις 19/6 /2011
Ακόμη ένας "άνθρωπος που έρχεται από τον κινηματογράφο" γράφει θέατρο. Στο πανέμορφο "Αγγέλων βήμα" ο Γιάννης Σολδάτος παρουσιάζει σκηνοθετημένο από τον ίδιο το νέο θεατρικό του έργο μα τον τίτλο: "Ιερή πόρνη". Ο υπότιτλος: "Τρεις και ένας μονόλογοι για πόρνες ηθοποιούς".[...]Συνοπτικά θα πω ότι αυτό το έργο είναι το καλύτερο μέχρι σήμερα του συγγραφέα, με κύριο πλεονέκτημά του, αυτό ακριβώς το διφορούμενο στοιχείο ψέματος και αλήθειας που βγήκε και στην παράσταση, χάρις, κυρίως, στις προσπάθειες της έμπειρης ηθοποιού (και συγγραφέως) Έφης Βενιανάκη, η οποία έφτιαξε έναν άρτιο ρόλο για τον εαυτό της, καθοδηγώντας επίσης επί σκηνής τις λιγότερο έμπειρες Κατερίνα Τσιρτσώνη, Βίκυ Κάββουρα και τον Εμμανουήλ Τσούτη, ώστε να μην χαθούν μέσα στο λαβύρινθο ενός τόσο δύσκολου έργου.

Ήταν μια γόνιμη καλλιτεχνικά χρονιά για μένα και καιρός να ολοκληρώσω το επόμενο μυθιστόρημα που προχωρά αργά αλλά ουσιαστικά.
Ας προσπαθήσουμε να περάσουμε το υπόλοιπο δύσκολο καλοκαίρι δημιουργικά κοντά στη φύση της όμορφης χώρας μας με αγάπη πάντα.